รอชมภาพจากพี่แอน ด้วยใจระทึก
พอพี่แอนลงรูป ก็ใจระทึกจริงๆด้วย
เร้าใจกว่า ชิงช้าสวรรค์ในงานวัดแถวบ้านผม อีกครับ
เพราะว่า เบื้องล่าง เป็นแม่น้ำโขงที่เชี่ยวกราก
และ เบื้องหน้า....มีอาแปะ นั่งโยกเกียร์ อยู่ในห้องควบคุม
หากไปเที่ยวกับทัวร์ มักจะไม่บอกอะไรกับเรามาก
บอกแค่ แหล่งท่องเที่ยวอีกฟากหนึ่ง เป็นสวนดอกไม้ และ บ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์
แต่สำหรับ คนไทในเมืองจีน แล้ว ที่นั่นคือ
"วังของพระมหากษัตริย์สิบสองปันนา"
หรือคนไทในเมืองจีนเรียกว่า
หอคำ เวียงผาคราง
ตั้งอยู่ตรงจุดที่แม่น้ำโขงเชี่ยวกราก เป็นโตรกผา มองลงมาจะเห็นเมืองเชียงรุ่งได้ทั้งเมือง
ต่อมา เมื่อ คอมมิวนิสต์ปกครองประเทศจีน ได้ทำการล้มล้าง
ทั้งสถาบันศาสนา และ พระมหากษัตริย์ เผาทั้งวัด และ วัง ที่ตั้งอยู่ตรงนี้ทิ้งไป
ปัจจุบันเหลือเพียงแต่ อุทยานในพระราชวัง เวียงผาคราง
และ ก้อนหินที่รองเสาพระราชวัง และ วัดหลวง
คนไทยในเมืองไทย ยังโชคดีมาก
ที่เรายังมีทั้งสถาบันศาสนา และ สถาบันพระมหากษัตริย์
ทำให้ จิตวิญญาณ ของเรายังอยู่
หากสองสถาบันนี้ถูกทำลายแล้วไซร้ สถาบันสุดท้าย คือ สถาบันชาติ ก็คงจะไม่เหลือ
แอน เขียน::-)

.......เสี่ยวมากๆ