พิพิธภัณฑ์ธงสยาม - เครื่องเล่นกระบอกเสียงฯ ไทย

[sermsoon]

หีบเสียงรุ่นต่างๆบางส่วน แต่ละรุ่นราคาไม่กี่สิบบาท :shock:
แหม... น่าพกแบ๊งค์พันซักใบ นั่งไทม์แมชีนย้อนกลับไปเหมามาซักครึ่งห้างฯ นิ

แหม...พี่ ถึงขนาดเสกไทม์แมชชีนย้อนเวลาได้...
พิมพ์แบงค์ปลอมอีกสักหน่อย คงจะไม่เหลือบ่าฝ่าแรงมั้งครับ

เออ...... จิงว่ะ

[("\(*-*)/")]

เข้ามาดูเห็นแคตตาล๊อคหีบเสียง เดคก้า รุ่นที่เห็นของจริงอยู่ที่บ้านพิพิธภัณฑ์ของพี่เอนก น่ะครับ ผมบริจาคให้ไปโชว์ไว้ที่นั่นเลย

[o_PAO]

อาจารย์สนใจจะรับช้างเชือกนี้ไปดูแลมั๊ยครับ



สูงประมาณสองนิ้ว วางเทียบกับเหรียญ 5 บาท

[("\(*-*)/")]

เมื่อวานนี้เป็นวันที่ผมมีความสุขมากๆ
ก็จะไม่ให้สุขได้ไง???
ลองคิดดูว่าถ้าเพื่อนคอเดียวกันมาเจอกัน
โลกก็แทบจะหยุดหมุนแล้ว!!!

และนี่ดันเจอเพื่อนน้ำใจดีประเภท 1 คือดีจนคาดไม่ถึง

เริ่มจากคุณเปา...นำแคตตาล๊อค รัตนมาลา สุดเก่าแก่ที่ข้างในโชว์หีบเสียงรุ่นต่างๆ ในยุคนั้นทั้งตราสุนัข ปาเต๊ะ เดคก้า มาให้กับมือ!!! งงครับ ตั้งตัวไม่ติด

ยังไม่ทันหายช๊อค ความดันโลหิตยังไม่ทันลง

คุณน้ำมะเน็ด เจ้าแม่ตัวจริงวงการขวดน้ำมะเน็ดค่อยๆ คลี่ห่อกระดาษหนังสือพิมพ์ที่ถือมาแบบยับยู่ยี่ออก พร้อมกับบอกกับผมว่า นี่ค่ะป้ายธงช้าง เอามาให้!!!
(ครั้งแรกตอนได้ยิน เราก็พูดในใจว่า เอ!!! เราขอให้เขาถ่ายรูปมาให้นี่หว่า หรือเขาเข้าใจผิด แฮ่ แฮ่ แฮ่)
จริงเหรอครับ!!! ...ผมถามซ้ำเพื่อความมั่นใจว่าหูไม่ฝาด....
"จริงค่ะ"
เอ้า!!! เซกกั้นช๊อค ช๊อคซ้ำสองก็ได้เกิดขึ้น....

สรุป ด้วยน้ำใจงามๆ ของเพื่อน และความรู้สึกเหมือนเจอเพื่อนสนิทที่รู้จักกันมานานกว่า 10 ปี ทำให้ผมบรรยายจนลืมตาย ก็จากสิบโมงเช้ากว่าๆ ไปจบเอาเกือบบ่ายสองมั้ง!!! ยาวนานและละเอียดที่สุดเท่าที่เคยบรรยาย

[("\(*-*)/")]

ผมจะขอโชว์รูปวัน mini meeting ชาว CokeThai.com ที่พิพิธภัณฑ์ธงสยามโดยใช้กระทู้พี่เสริมต่อเลยก็แล้วกัน เพราะจะได้ไม่ทำให้บอร์ดดูรกด้วยกระทู้ซ้ำๆ มากเกินไปนะครับ

[("\(*-*)/")]

ขอเริ่มจากภาพสำคัญแต่จริงๆ แล้วถ่ายช่วงสุดท้าย!!!

คุณเปาทำพิธีมอบแคตตาล๊อครัตนมาลา แก่พิพิธภัณฑ์เครื่องเล่นกระบอกเสียงและหีบเสียงไทยอย่างเป็นทางการ พร้อมรับเกียรติบัตรในฐานะผู้ทำคุณแก่พิพิธภัณฑ์พร้อมธงสยามจำลองขนาดจิ๋ว

[("\(*-*)/")]

ภาพสำคัญลำดับถัดมา....

คุณน้ำมะเน็ดมอบป้ายสังกะสีธงช้างแก่พิพิธภัณฑ์ธงสยาม พร้อมกับรับเกียรติบัตรในฐานะผู้ทำคุณแก่พิพิธภัณฑ์พร้อมธงช้างจำลองจากพิพิธภัณฑ์ธงสยาม



หมายเหตุ: ที่ภาพออกอาการเบลอๆ ไม่ชัดนั้น ไม่ได้เกิดจากกล้องนะครับ แต่เกิดจากคนถ่าย ...ตอนหลังคนถ่ายคือคุณนุชออกมาสารภาพว่ามันตื่นเต้นเกินยับยั้ง นึกไม่ถึงว่าจะมีน้ำใจงามมอบให้จริงๆ ขนาดนี้ มือไม้สั่นไปหมดเลย...เอ้า!!!

[("\(*-*)/")]

อีกภาพสำคัญ

คุณยุทธ หรือCokeyuth ประจำบอร์ดของเรา ผู้ปฏิบัติการลุยเดี่ยวพร้อมเป้ 1 ใบ เพื่อไปจับภาพงานสำคัญประจำจังหวัดตราด (จริงๆ ควรเรียกว่าเป็นงานสำคัญระดับประเทศ) เพราะมันเป็นวันประกาศอิสรภาพฉลองครบรอบ 101 ปีที่ตราดกลับมาเป็นของสยามหรือไทย
งานนี้ธงช้างหรือธงสยามเต็มเมือง เห็นแล้วขนลุก
(ครั้งหนึ่งเมื่อ 101 ปีที่แล้ว ธงช้างถูกลดลงจากเสาและเอาธงฝรั่งเศสชักขึ้นแทน ในครั้งกระนั้น เล่ากันว่าผู้เฒ่าผู้แก่ร้องไห้กันทั้งเมืองเพราะคิดว่าจะไม่มีโอกาสเห็นธงช้างบนเสาอีกแล้วในชั่วชีวิต)

พิพิธภัณฑ์ธงสยามขอขอบคุณท่าน Cokeyuth ที่ช่วยให้งานนี้อยู่ในความทรงจำ และเตรียมพบกับหน้าเวป "ครบรอบ101 ปี วันประกาศอิสรภาพตราด" ได้เร็วๆ นี้ครับ

นี่เป็นภาพมอบเกียรติบัตรพร้อมธงช้างจำลองให้แก่คุณCokeyuth โดยมีคุณพ่อและคุณแม่ท่าน Cokeyuth ยืนรับมอบอยู่ด้วยครับ

[("\(*-*)/")]

เมื่อนักสะสมมารวมกัน!!!
ในภาพเราได้แยกหมวดหมู่นักสะสม
โดยสามารถดูได้จากสิ่งของที่ถืออยู่ในมือให้แล้วครับ ฮ่า ฮ่า ฮ่า



ปล. ช่วยรบกวนเพื่อนๆ ที่เอากล้องไปช่วยลงภาพต่อด้วยนะครับ ผมรู้สึกว่ากล้องผมมันแย่กว่าที่คิดน่ะ อย่างว่า!!! ถ้าเทียบกับกล้องเพื่อนๆ แล้ว กล้องของผมงี้ กลายเป็นกล้องอนุบาลไปเลย

[("\(*-*)/")]

ขอนำภาพประวัติศาสตร์มาเดินเรื่องต่อจากปฏิบัติการแบกเป้ฉลองวันประกาศอิสรภาพ 101 ปีจังหวัดตราดของท่านCokeyuth อีกครั้งครับ คราวนี้เรามาดูจุดเปลี่ยนและความภูมิใจของชาวตราดและคนไทยพวกเราทุกคนกัน

ข้างล่างนี้คือภาพจากหนังสือพิมพ์ฝรั่งเศส (ปกหลัง) Le Petit Journal ฉบับวันที่ 26 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1905 ภายหลังความตกลง สยาม-ฝรั่งเศส ฉบับ ค.ศ. 1904 ฝรั่งเศสยอมถอนกำลังออกจากจันทบุรี แต่กลับไปยึดครองตราดและเกาะกงไว้แทน โดยอ้างว่าเพื่อเป็นหลักประกันว่าสยามจะปฏิบัติตามอนุสัญญาใหม่โดยเคร่งครัด ในภาพเป็นพิธีมอบตราดและเกาะกงอย่างเป็นทางการให้นายโมเรล ข้าหลวงใหญ่ฝรั่งเศสประจำเขมร ส่วนตัวแทนของฝ่ายไทยคือพระยาศรีสหเทพ (เส็ง วิริยสิริ) ปลัดทูลฉลองกระทรวงมหาดไทย อนึ่ง สยามได้ตราดกลับคืนมาจากสนธิสัญญาสยาม-ฝรั่งเศส ฉบับ ค.ศ. 1907
ในภาพจะเห็นว่าธงช้างถูกชักลงจากเสา นั่นหมายถึงสยามหมดอิสรภาพใน ณ บัดนั้น



ถัดมา 101 ปี ณ จังหวัดตราด ธงช้างถูกชักขึ้นเสาอีกครั้ง





และไม่ใช่ธงช้างผืนเดียว แต่.....



หลายผืน

[o_lekpn]

โอ้ว.....ให้ความรู้สึกที่ดีมากๆเลยครับ

[sermsoon]

มีความสุขที่เห็นสิ่งดีๆ ที่น่าชื่นใจครับ
เห็นอนิสงส์ของ การให้ หรือยังครับ
สุขใจทั้ง ผู้ให้ ผู้รับ และผู้พบเห็น

ทราบข่าวจากอาจารย์ว่าพวกเราจะไปกัน ก็ว่าจะแอบตามไปสมทบด้วย
แต่เผอิญติดงานสำคัญที่บริษัท มาไม่ได้ ทั้งๆ ที่เตรียมใส่เสื้อเอดิสันมาอวดแล้ว


ขออนุญาตรื้อฟื้นหน่อยนะครับ

ระหว่างเยี่ยมชม เมื่อกล่าวถึงเว็บไซท์โค้กไทย กับ เว็บไซท์ธงสยาม
อาจารย์เอ่ยตอนหนึ่งว่า เอ... สัญลักษณ์ของเราเนี่ย สีแดงเหมือนกันเลยนะ






ขอแสดงความยินดีกับมิตรภาพระหว่างเรา ธงสยาม และ โค้กไทย

และ.... อาจารย์อาจไม่ได้สังเกตุ ว่า....

เผอิญวันนี้ได้ลองเคาะชมกระทู้ไปเรื่อยๆ แบบซำบายจาย...
แล้วก้อ!!! ไปสะดุดกึกกับกระทู้ป้ายสังกะสีที่โพสโดยคุณน้ำมะเน็ด
มันเป็นป้ายเก่ารูปธงช้าง น่าจะเกี่ยวข้องกับโฆษณาบุหรี่นะ แต่ก็เล่นเอาใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
ถ้าจะขออนุญาตคุณน้ำมะเน็ดเอาภาพนี้ไปลงให้แฟนๆ คนชื่นชอบธงช้างได้เห็นที่ www.siamflag.org จะได้มั้ยขอรับ
โดยผมจะลงเครดิตทั้งชื่อพร้อมที่มาของภาพคือเวปโค๊กไทยดอทคอมใต้ภาพให้ด้วยน่ะครับ
แต่ถ้าจะกรุณาถึงที่ซู้ด!!!.... ... ถ้ามีโอกาส....อยากให้ถ่ายแบบ Hi resolution แล้วแนบมากับอีเมล์ เพราะผมตั้งใจจะพิมพ์ลง Ink - Jet PVC พร้อมภาพอื่นๆ ติดหน้าพิพิธภัณฑ์ ถ้าได้ก็จะดีไม่น้อยเลยขอรับ!!!

ด้วยความยินดีค่ะ อาจารย์
แต่ไม่แน่ใจว่าจะเป็นของเก่าแท้ๆ หรือเปล่านะคะ
รูปขอเวลากลับไปถ่ายอีกรอบแล้วจะส่งให้ค่ะ

ดูท่า case นี้อาจมี surprise

[sermsoon]

เดือนนี้ทั้งเดือนคงไม่ค่อยได้ออนไลน์บ่อยนัก
เริ่มทำหนังสืออีกสองเล่ม รับจ้างและส่วนตัวอย่างละเล่ม
เอาภาพนี้มาฝากอาจารย์
ช้างหงาย เอ๊ย... ช้างชูงวง ตัวเป็นๆ
กำลังติดตามอยู่ครับ
อย่าเพิ่งคิดอะไรมาก (รายการนี้ค่อนข้างเขี้ยว)

[o__Sam]

รอดูรูปเพิ่มเติมจากพี่ๆครับ สีหน้าอาจารย์มีความสุข อย่างไม่เก็บอาการเลยครับ

[("\(*-*)/")]

sermsoon: ทราบข่าวจากอาจารย์ว่าพวกเราจะไปกัน ก็ว่าจะแอบตามไปสมทบด้วย
แต่เผอิญติดงานสำคัญที่บริษัท มาไม่ได้ ทั้งๆ ที่เตรียมใส่เสื้อเอดิสันมาอวดแล้ว

เมื่อวานเห็นมิสเตอร์ เอดิสัน มีสีหน้าไม่ค่อยดี เพราะรอคนจะมารับไปอยู่บ้านใหม่ แต่ไม่มาซักที

Sam: สีหน้าอาจารย์มีความสุข อย่างไม่เก็บอาการเลยครับ

ความสุขมันล้นทะลักกระจายเต็มห้อง แถมส่งมาถึงกระดานบอร์ดโค้กเลยครับ