เออ

ลืมไปเด๋ว คนอื่นเล่าต่อไม่ได้ ไหนๆก็ขอเล่าต่อให้จบครับ
ความเดิม จากที่รอคอยมาร่วม2เดือนเศษๆ งงละสิว่าทำไมรอนาน ก็พ่อของคนขายดันตายนะสิครับ ศพอยู่เบลเยี่ยม ผมก็เป็นคนดีมีน้ำใจ บอกให้ไปจัดการเรื่องงานศพก่อนแล้วกลับบ้านที่ฮอลแลนด์แล้วค่อยมาส่งของให้ผมที่หลังก็ได้ รู้ว่ามันไม่โกงหรอก ชื่อดังขนาดนั้น เอ่ยชื่อไปแถบยุโรปรู้จักกันดี
เอาหล่ะ เล่ามาถึงตอนแง้มกล่อง ผมถึงกับผงะ ลมแทบจับ เข่างี้อ่อนเลย กระป๋องทุกใบในกล่องโฟม มันยับยู่ยี่ทุกใบ ส่งมาราวๆ50ใบ ไม่มีเหรอซากครับ อาจจะมีแค่บางใบที่พอบีบได้แบบทุเรศๆ แต่มันก็ไม่มีประโยชน์ เพราะกระป๋องที่เหลือในเซทมัน พร้อมใจกันหงิกงอ ชนิดที่ทั้งเคาะ ทั้งงัดไม่ได้

ใครไม่เคยเจอ คงไม่ทราบหรอกครับ ทุกๆครั้งที่ผมส่งกระป๋องไปแลกกับใคร สิ่งที่ผมมักจะแพคใส่ในกล่องไม่ได้มีเพียงแค่กระป๋องนะครับ แต่มีความรักที่ผมใส่ลงไปเสมอ เวลาใครแพคส่งมาให้ผมดีๆ ผมก็อยากให้คนอื่นๆได้รับของที่ดีๆ ในสภาพดีๆกลับไปเช่นกัน ไม่ใช่แค่ จับยัดๆลงกล่อง แล้วส่งไปให้ชุ่ยๆ กูได้ของดีจากมึง มึงได้ขยะจากกูก็เรื่องของมึง นั้นไม่ใช่สันดานผมเลยครับ แต่ขอให้รู้ไว้เลยครับ นักสะสมทั้งดีและไม่ดี มีทั่วทุกมุมโลกครับ เราจะเจอวันนี้หรือวันไหนแค่นั้นเอง
หลังจากจับต้นชนปลายได้ ผมก็สันนิษฐานได้ว่ากล่องโฟมที่เค้าส่งมาให้ มันเป็นกล่องโฟมที่แตกอยู่แล้ว แต่ใช้scotch tape ดามตัวกล่องเอาให้เป็นทรง4เหลี่ยม มันจึงไม่กันอะไรเลย โดนกระแทกก็ยุบตามรูที่มันโบ๋อยู่แต่เดิม กระป๋องข้างในมันเลยไม่มีชิ้นดี ถ้าศัพท์ไทยเดิมเค้าเรียกใช้เท้าแพคของครับ

ผมก็ไม่เข้าใจว่าอะไรดลใจให้ใช้กล่องแตกๆส่ง ทั้งที่กล่องโฟมใบใหม่ ซื้อมาก็คงไม่กี่ตังค์ สรุปผมถ่ายรูปและe mail ไปบอกเค้าให้รับผิดชอบ โดยผมขอให้ส่งกระป๋องที่เค้ามีเบิ้ลมาคืน จากทุกใบที่อาการสาหัส คือผมไม่คาดหวังหรอกนะว่ามันจะมีทุกใบเลย แต่รู้อยู่เต็มอกว่ามันมีหลายใบแน่ๆ นักสะสมเมืองนอกเค้าตุนกันทีเยอะครับ ยิ่งตัวเก๋าๆไม่ต้องพูดถึง e-mailที่ผมได้รับกลับคือ ตกลงจะส่งให้ มันบอกมีหลายใบเลย ขอเวลา1เดือนนะ ผมก็โอเค กำขี้ดีกว่ากำตดปู๊ดๆ แต่เชื่อมั้ยครับ สัจจะไม่มีในคนๆนี้ ผมรออยู่ประมาณ3เดือน มันไม่เคย ส่งของหรือ ติดต่อกลับเลย สุดท้ายผมe-mailไปถามว่า เฮ้ยจะส่งมั้ยเนี่ย รอนานแล้วนะ ไม่ใช่ความผิดเราเลยแท้ๆ ความชั่วปรากฏเลยครับ มันด่าผมปาวๆหาว่าไม่ใช่ความผิดมัน ตอนส่งก็สภาพดี แต่ตอนไปถึงยูจะเป็นห่านอะไรก็เรื่องของยู เรื่องอะไรไอต้องรับผิดชอบ ซึ้งมั้ยครับ

มันกลับลำมาด่าเราเฉย อ้าวแล้วตรูรอ มรึงทำมายเนี่ยตั้งนาน หน้าด้านจริงๆ
สุดท้ายผมก็ไม่ได้ของครับ ขณะนั้นผมเป็นแค่นักสะสมตัวเล็กๆที่ถูก นักสะสมตัวใหญ่หลายตัวเอาเปรียบ จากทั้งการแลกและซื้อ สุดท้ายผมต้องmailประจานกระจายไปทั่ว เพื่อให้ทุกๆได้รู้ ไม่ใช่ว่าแค้นนะครับ ผมรู้ว่าทำไปก็คงไม่ได้เงินหรือของแน่ แต่ผมไม่อยากให้คนอื่นๆโดนเหมือนที่ผมโดน ถ้าเป็นคนอื่นที่เก็บใหม่ๆก็คงท้ออ่ะครับ แต่มันกลับเป็นพลังให้ผมลุกขึ้นมาสู้อีกครั้งครับ การที่จะเป็นนักสะสมตัวใหญ่ของโลกได้ ผมขอเลือกเป็นแบบที่ไม่เบียดเบียนใครดีกว่าครับ ไว้วันหลังจะมาเล่าถึงนักสะสมตัวใหญ่ของโลก ที่ใช้วิชามาร โตแบบก้าวกระโดด
หมายเหตุ : ใครมีเรื่องเล่ามาต่อยอดจากเรื่องผม ถ้าผมได้อะไรมาจากโค้ก ผมจะนึกคุณๆก่อนเลย

อยากให้พิมพ์กันเยอะๆ เห็นโพสกันสั้นๆ อ่านแล้วไม่มันส์