เริ่มฉายแล้วนะครับ มีใครได้ดูตอนแรกบ้าง

ได้ดูครับคุณเปา
เป็นสารคดีที่ทำได้ดีมากๆ
ได้คุยกัยทีมงานตั้งแต่ไกลบ้านยังไม่จบ ทีมงานบอกว่า ข้อมูลและหลักฐานหายสาบสูญไปเยอะ ทำให้การแกะรอยการเสด็จประพาสต้นลำบากกว่าการทำสารคดีไกลบ้านครับ

นึกว่าจะได้สัมภาษณ์ลูกหลานสวนที่พระองค์ท่านเสด็จไปเสวยกะท้อน แต่ก็ไม่มี สงสัยว่าคงตามไม่เจอ

สารคดี มหัศจรรย์สุวรรณภูมิก็ดีนะครับ ได้ดูตอน หุ่นหลวง ถ่ายทำ บรรยายเยี่ยม

มหัศจรรย์สุวรรณภูมิ ตอนที่เกี่ยวกับโขน น่ะครับผมชอบหัวโขนมากอ่ะครับ มันเป็นมากกว่าศิลปะครับดูเป็นงานที่ต้องอาศัยใจรักมากเลยครับ

เสียอยู่อย่างเดียวรู้สึกว่าพิพิธพันธสถานแห่งชาติ ไม่ทราบว่างบน้อยหรือไงนะครับ รู้สึกว่าสถานที่ดูทรุดโทรมมากครับ คนก็ไม่ค่อยได้เข้าไปเท่าไหร่เลย เอาง่ายๆสมัยเรียนที่คณะนิติ มธ. ซึ่งรั้วติดกันเลยบางคน
ไม่ใช่สิต้องเรียกว่าส่วนมากไม่เคยเข้าไปดูเลยด้วยซ้ำ ผมว่าน่าจะมีการโปรโมต ให้เป็นแบบ มิวเซียมสยามนะครับ คนจะได้หันมาสนใจมากขึ้น

ผมขอยกนิ้วให้เจ้าหน้าที่ที่ดูแลและรักษามรดกทางวัฒนธรรมเหล่านี้เลยครับ

ผมอยู่ศิลปากรก็แทบไม่เคยเข้าพิพิธภัณฑ์เลยครับ ทางแก้คือต้องทำให้มันมีชีวิตแบบมิวเซียมสยามหรือ บ้านพิพธภัณฑ์ครับ แต่ใจจริงอยากให้ไปสร้างพิพิธภัณฑ์ใหม่ไปเลยมากกว่า

บรรยากาศมันทึมๆด้วยน่ะครับมันเลยไม่ค่อยดึงดูดใจ ทั้งๆที่มีสิ่งของน่าสนใจมากมาย

ผมว่ารูปแบบที่ใช้แสดงขบวนรถพระราชพิธีพระบรมศพพระพี่นาง ใช้ได้เลยครับ มีข้อมูลประวัติ ที่มาละเอียด และเซตสถานที่ได้สวยงาม น่าถ่ายรูปครับ

PAO เขียน:ผมอยู่ศิลปากรก็แทบไม่เคยเข้าพิพิธภัณฑ์เลยครับ ทางแก้คือต้องทำให้มันมีชีวิตแบบมิวเซียมสยามหรือ บ้านพิพธภัณฑ์ครับ แต่ใจจริงอยากให้ไปสร้างพิพิธภัณฑ์ใหม่ไปเลยมากกว่า

ถ้าสร้างใหม่ ก็คงต้องหาที่ทางสร้างใหม่ครับ ที่ดินทำเลดีๆ คงจะหายากแล้วสิ

จะรื้อสร้างใหม่ก็คงไม่ได้ เพราะเป็นวังหน้า(เดิม) คงทำได้แค่บูรณะใหม่ครับ

จำได้ว่าตอนไปครั้งล่าสุด (2550) เจ้าหน้าที่บอกว่า พระตำหนักแดง ต่อไปก็อาจจะไม่ให้ใครเข้าชมอีก เพราะทรุดโทรมลงทุกวัน ตอนนี้ก็ไม่รู้เป็นไงบ้าง ตอนนั้นติดบัตรขอถ่ายภาพ เลยถ่ายไว้เยอะครับ แต่ไม่ค่อยชัด เพราะเอากล้องมือถือเพื่อนมาถ่าย

วังหน้าอีกส่วนหนึ่งก็น่าจะเป็นโรงละครแห่งชาติ กับวิทยาลัยนาฏศิลป์ ที่อยู่ติดกับพิพิธภัณฑ์ ก็มาทำพิพิธภัณฑ์ไม่ได้อีก

ผมชอบที่จะเข้าพิพิธภัณฑ์นะครับ แต่ก็ได้เข้าไปชมที่นี่ไม่กี่ครั้ง เพราะไม่มีโอกาสซักเท่าไหร่

ชอบกระทู้นี้จัง

ในฐานะคนทำพิพิธภัณฑ์ อยากจะบอกว่า
พิพิธภัณฑ์ในเมืองไทย ไปไกลกว่านี้ยากครับ เพราะ...

1. ทัศนคติคนไทยที่มองว่าเป็นสถานที่เก่าแก่ คร่ำครึ โบร่ำโบราณ ดูแล้วไม่ทันสมัย รู้ของเก่าหรือจะเท่าของใหม่ คุยกับเพื่อนก็ไม่มันส์ โดนว่าๆ เป็นคนแก่ ฯลฯ

(คราวนี้ลองเทียบทัศนคติคนไทยข้างบนว่าเป็น...ไก่...หรือ...ไข่...ก่อนนะครับ)

2. คนทำพิพิธภัณฑ์เอกชนเองก็ทุนน้อย อยากทำให้ดีแต่สวรรค์ไม่เคยมอง แต่ว่าเจ้าของพิพิธภัณฑ์บางคนก็ไม่เข้าใจถึงความต้องการของคนที่จะเข้าดู
คือขาดหลักการตลาดหาจุดเด่นของพิพิธภัณฑ์ตนเองประกาศให้คนทั่วไปรู้ คนก็เลยไม่มาชม พอแนะไปก็หาว่าสอนคนแก่ซะอีกแนะ....เชื่อหรือไม่ว่า พิพิธภัณฑ์ที่ผมทำเป็นพิพิธภัณฑ์เอกชนที่สื่อให้ความสนใจมากที่สุด เพราะอะไร....เพราะเราต้องทำให้คนอยากรู้ ไม่ใช่ทำเพราะเราอยากทำ!!!

(คราวนี้มาเปรียบเทียบบทบาทเจ้าของพิพิธภัณฑ์กับแนวทางการทำพิพิธภัณฑ์ข้างบนว่าเป็น...ไก่...หรือ...ไข่...ดีล่ะครับ)

แล้ว...ไก่ กับ ไข่ อะไรควรเกิดก่อนกันล่ะครับ??? ท่าน

อยากให้ได้ที่ใหม่แบบหอศิลปแยกปทุมวันจัง ออกแบบเป็นไทยร่วมสมัยตึกเดียว แล้วรวมทุกอย่างไว้ในนั้น ถ้าทำได้ผมอยู่ทั้งวันแน่

ผมชอบพิพิธภัณท์ของอาจารย์พฤฒิพลที่ถ่ายรูปได้ จับต้องและเล่นให้ดูได้ด้วย

PAO เขียน:อยากให้ได้ที่ใหม่แบบหอศิลปแยกปทุมวันจัง ออกแบบเป็นไทยร่วมสมัยตึกเดียว

ดีนะที่ไม่โดนเอาไปสร้างห้างซะก่อน หาว่าออกแบบน่าเกลียดทรงถังเบียร์ผ่าครึ่ง