รวมบทความ เรื่องราว ทัศนคติ มุมมอง เพื่อพัฒนาสังคมชาว Retro
โพสต์แล้ว: เสาร์ ก.ย. 29, 2007 2:43 pmคนเก็บของเก่า....ไม่ใช่พวกซาเล้ง
คนเก็บของเก่า....ก็คนละเรื่องกับพวกรับซื้อของเก่าไปรีไซเคิล
คนเก็บของเก่าในที่นี้คือ...คนที่อุดมไปด้วยจิตวิญญาณแห่งความรักเมื่อเขาเหล่านั้นมองผ่านของเก่าแล้วประจักษ์แจ้ง เห็นจริงในคุณค่าที่แฝงอยู่ในของชิ้นๆ นั้น
หลายคนอธิบายไม่ได้ที่ต้องยอมอดมื้อกินมื้อ
มันไม่ใช่ไม่มีเหตุมีผลที่ต้องทำอย่างนั้น!!!
แต่เหตุและผลมันทับซ้อนอยู่ในความรู้สึกลึกๆ ที่ประกอบไปด้วยความรักและความชอบ...แม้คนอื่นๆ จะเห็นตรงกันข้าม!!!
คุณค่าของๆ เก่า อยู่ที่เราให้กับสิ่งๆ นั้น
บางคนให้จนล้นปรี่ เมื่อได้ของมาก็นอนกอดทั้งวันทั้งคืน ข้าวปลาแทบกินไม่ลง
บางคนได้มาก็ดี ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร แต่ใจกลับเต้นระรัว ระริก ระริก สมาธิกระดอนกระเด็น จนต้องนั่งรถเมล์กลับไปเอามาจนได้
บางคนยังใช้คำว่าชอบ หัวใจยังไม่พัฒนาเต็มขั้นไปสู่คำว่ารักของเก่าอย่างเต็มตัว
แต่ถึงอย่างไรก็ตาม...ทุกคนต่างยอมรับว่า วงการนักสะสมของเก่ากำลังเติบโตขึ้นอย่างเงียบๆ แต่มีพลัง
แก้วใหม่ออกจากโรงงานขายใบไม่ถึงสิบ แต่แก้วเก่าขายกันใบละร้อย!!!
หลายคนเข้ามาในวงการแบบจู่โจมทำเอาหมดเนื้อหมดตัว และอีกหลายคนกำลังกัดฟันห้ามใจตัวเองหลังจากเห็นเพื่อนๆ กำลังสาละวนสะสมของเก่า
ในวงการสะสมของเก่า สิ่งที่สัมพันธ์กันโดยธรรมชาติก็คือผู้ซื้อและผู้ขาย
เมื่อมีผู้ซื้อ ผู้ขาย และของเก่าซึ่งมีจำนวนอันจำกัดจำเขี่ย ปัญหาจึงเกิดขึ้น
เพื่อนๆ อยากเห็นวงการ Retro พัฒนาไปอย่างไร? แบบไหน? ผมอยากให้เข้ามาแชร์ความรู้สึกนึกคิด ประสบการณ์ คำแนะนำในที่นี้ อาทิเช่น
มีความคิดเห็นอย่างไรที่มีผู้ขายบางคนเริ่มหันมาทำของปลอม (Repro) เพื่อเอาใจตลาดผู้ซื้อที่เพิ่มขึ้น?
เราควรตีเส้นแบ่งเขตการสะสมงาน Repro ออกจาก งาน Original หรือพวก Master piece หรือไม่?
ผู้ขายของเก่าแบบไหนที่คุณรักและมักไปมาหาสู่เป็นประจำ และแบบไหนที่คุณอยากเดินหนีออกจากร้านให้เร็วที่สุด?
หรือถ้าให้เลือกนักสะสมในฝันมาเป็นเพื่อน คุณอยากได้เพื่อนแบบไหน?
ผมเชื่อว่าทุกบทความ เรื่องราว ทัศนคติ มุมมอง และประสบการณ์ของเพื่อนๆ จะเป็นประโยชน์อย่างมากต่อการพัฒนาสังคมนักสะสมของเก่าบ้านเรา
ลองดูนะครับ จริงอยู่ กระทู้นี้อาจเป็นเรื่องใหม่ แปลก แหวกแนว แต่คงไม่มีใครเถียงเมื่อตอนที่เราไปเดินหาของแล้วถูกหลอกด้วยประการทั้งปวง มีใครไม่เจ็บช้ำบ้าง?
ประการสำคัญ ที่นี่สังคมชาวเรโทร Cokethai ซึ่งนับวันก็ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ผมอยากเห็นพวกเรามีส่วนสร้างสังคมชาว Retro ไทยให้ดีขึ้น มีมาตรฐานขึ้น แม้เพียงน้อยนิดก็ตาม
ปล. ผมคนหนึ่งล่ะที่เคยถูกหลอก ซื้อเครื่องเล่นจานเสียงตัวแรกที่จัตุจักร แต่เป็นของปลอมทำใหม่ ผมไม่อยากเห็นคนขายของเก่าหลอกลูกค้าทั้งๆ ที่รู้ แล้ววงการมันจะโตแบบยั่งยืนได้อย่างไร?
คนเก็บของเก่า....ก็คนละเรื่องกับพวกรับซื้อของเก่าไปรีไซเคิล
คนเก็บของเก่าในที่นี้คือ...คนที่อุดมไปด้วยจิตวิญญาณแห่งความรักเมื่อเขาเหล่านั้นมองผ่านของเก่าแล้วประจักษ์แจ้ง เห็นจริงในคุณค่าที่แฝงอยู่ในของชิ้นๆ นั้น
หลายคนอธิบายไม่ได้ที่ต้องยอมอดมื้อกินมื้อ
มันไม่ใช่ไม่มีเหตุมีผลที่ต้องทำอย่างนั้น!!!
แต่เหตุและผลมันทับซ้อนอยู่ในความรู้สึกลึกๆ ที่ประกอบไปด้วยความรักและความชอบ...แม้คนอื่นๆ จะเห็นตรงกันข้าม!!!
คุณค่าของๆ เก่า อยู่ที่เราให้กับสิ่งๆ นั้น
บางคนให้จนล้นปรี่ เมื่อได้ของมาก็นอนกอดทั้งวันทั้งคืน ข้าวปลาแทบกินไม่ลง
บางคนได้มาก็ดี ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร แต่ใจกลับเต้นระรัว ระริก ระริก สมาธิกระดอนกระเด็น จนต้องนั่งรถเมล์กลับไปเอามาจนได้
บางคนยังใช้คำว่าชอบ หัวใจยังไม่พัฒนาเต็มขั้นไปสู่คำว่ารักของเก่าอย่างเต็มตัว
แต่ถึงอย่างไรก็ตาม...ทุกคนต่างยอมรับว่า วงการนักสะสมของเก่ากำลังเติบโตขึ้นอย่างเงียบๆ แต่มีพลัง
แก้วใหม่ออกจากโรงงานขายใบไม่ถึงสิบ แต่แก้วเก่าขายกันใบละร้อย!!!
หลายคนเข้ามาในวงการแบบจู่โจมทำเอาหมดเนื้อหมดตัว และอีกหลายคนกำลังกัดฟันห้ามใจตัวเองหลังจากเห็นเพื่อนๆ กำลังสาละวนสะสมของเก่า
ในวงการสะสมของเก่า สิ่งที่สัมพันธ์กันโดยธรรมชาติก็คือผู้ซื้อและผู้ขาย
เมื่อมีผู้ซื้อ ผู้ขาย และของเก่าซึ่งมีจำนวนอันจำกัดจำเขี่ย ปัญหาจึงเกิดขึ้น
เพื่อนๆ อยากเห็นวงการ Retro พัฒนาไปอย่างไร? แบบไหน? ผมอยากให้เข้ามาแชร์ความรู้สึกนึกคิด ประสบการณ์ คำแนะนำในที่นี้ อาทิเช่น
มีความคิดเห็นอย่างไรที่มีผู้ขายบางคนเริ่มหันมาทำของปลอม (Repro) เพื่อเอาใจตลาดผู้ซื้อที่เพิ่มขึ้น?
เราควรตีเส้นแบ่งเขตการสะสมงาน Repro ออกจาก งาน Original หรือพวก Master piece หรือไม่?
ผู้ขายของเก่าแบบไหนที่คุณรักและมักไปมาหาสู่เป็นประจำ และแบบไหนที่คุณอยากเดินหนีออกจากร้านให้เร็วที่สุด?
หรือถ้าให้เลือกนักสะสมในฝันมาเป็นเพื่อน คุณอยากได้เพื่อนแบบไหน?
ผมเชื่อว่าทุกบทความ เรื่องราว ทัศนคติ มุมมอง และประสบการณ์ของเพื่อนๆ จะเป็นประโยชน์อย่างมากต่อการพัฒนาสังคมนักสะสมของเก่าบ้านเรา
ลองดูนะครับ จริงอยู่ กระทู้นี้อาจเป็นเรื่องใหม่ แปลก แหวกแนว แต่คงไม่มีใครเถียงเมื่อตอนที่เราไปเดินหาของแล้วถูกหลอกด้วยประการทั้งปวง มีใครไม่เจ็บช้ำบ้าง?
ประการสำคัญ ที่นี่สังคมชาวเรโทร Cokethai ซึ่งนับวันก็ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ผมอยากเห็นพวกเรามีส่วนสร้างสังคมชาว Retro ไทยให้ดีขึ้น มีมาตรฐานขึ้น แม้เพียงน้อยนิดก็ตาม
ปล. ผมคนหนึ่งล่ะที่เคยถูกหลอก ซื้อเครื่องเล่นจานเสียงตัวแรกที่จัตุจักร แต่เป็นของปลอมทำใหม่ ผมไม่อยากเห็นคนขายของเก่าหลอกลูกค้าทั้งๆ ที่รู้ แล้ววงการมันจะโตแบบยั่งยืนได้อย่างไร?
