เพิ่งเจอจ๊ะ

จำได้ว่าเคยใช้ช่วงเวลาสั้นๆ ตอนเป็นเด็กสมัยอยู่อนุบาล
พอโตหน่อยขึ้นชั้นประถม ก็ใช้ดินสอไส้กราไฟต์แล้ว
พอประถม 4 ต่อต้นมัธยม 1 เริ่มใช้ปากกาหมึกซึมด้ามละ 5 บาท
หมึกเลอะเสื้อเลอะกางเกงแทบทุกวัน แม่บ่นปากเปียกปากแฉะ

เมื่อเขียนจนถึงส่วนที่เป็นกระดาษหุ้มด้ามดินสอหิน
ก็ฉีกกระดาษออกเป็นเกลียว แล้วเขียนต่อจนหมดแท่ง
เมื่อเขียนผิด ใช้ผ้าผืนเล็กๆ ชุบน้ำบิดแห้งลบ รอจนแห้งจึงเขียนทับ
ถ้าขี้เกียจหาผ้าชุบน้ำ ให้เลียน้ำลายตรงอุ้งโคนนิ้วก้อยด้านข้าง
แอบลบปรื้ด แล้วรีบเช็ดมือกับกางเกงอย่าให้ครูเห็น

มีฟามสุขจริง รำลึกฟามหลัง เหอ เหอ เหอ

lekpn เขียน:เพิ่งเจอจ๊ะ

ไม่นึกว่าคุณเล็กจะเกิดทันใช้ดินสอหินซะด้วย

กระดานชนวนไม่มีเหรอ

รอพี่เปาให้อยู่อ่ะครับ

พ่อผมก็ใช้กระดานชนวนเรียน
พ่อบอกว่าเวลาถือต้องระวังถ้าตกพื้นกระดานมันจะแตกเสียหายได้