มาหย่อนภาพไว้ก่อนใบนึง แบบสวยๆงามๆ ดึกมากๆจะเอามาให้ดูแบบชัดๆ

เป็นของสะสมเซทนึงที่ผมภูมิใจที่ได้มาครอบครอง
อาจเพราะเป็นคนชอบดูหนัง สะสมของที่เกี่ยวกับหนัง
สนใจในประวัติศาสตร์หนังไทย ติดตามการทำงานของคุณเอนก นาวิกมูล
คุณโดม สุขวงศ์ ที่เป็นหัวเรือใหญ่ในการอนุรักษ์หนังไทยเก่าๆ ในนามหอภาพยนตร์แห่งชาติ
ฟิล์มเหล่านี้ เขาไช้เป็นโฆษณาในโรงหนัง น่าจะช่วงที่ก่อนหนังจะฉาย
ผมได้มาจากร้านขายของข้างถนน แถววัดมหาธาตุ
ของเหล่านี้น่าจะเป็นของห้างรัตนมาลา วังบูรพา ซึ่งกรุแตกเพราะกำลังจะรื้อทิ้ง
เพื่อก่อสร้างห้างใหม่ชื่อ โอลด์ สยามพลาซ่า
สมัยนั้นยังเรียนหนังสืออยู่ มีงบประมาณในการซื้อของจำกัด
ผมก็ได้แต่ตามเก็บของชิ้นเล็กๆ ที่บรรดาเซียนใหญ่ทั้งหลายไม่สนใจ
ฟิล์มกระจกเหล่านี้ ผมจึงซื้อมาราคาอันละไม่กี่สิบบาทเท่านั้นครับ

เนื่องจากกระจกทั้งหลายเป็นวัสดุโปร่งแสง
ผมจึงต้องใช้มือซ้ายถือส่องกะแดด มือขวาถือกล้อง
ภาพอาจเบี้ยวไปบ้าง
ตอนแรกว่าจะ crop ตัดท้องฟ้า ตัดนิ้วผมทิ้ง
แต่มาดูอีกทีก็สวยดี เลยขอลงไปยังงี้แหละ

ภาพแรกเป็นโฆษณาห้างน่ำเฮง รายละเอียดเป็นไงรบกวนอ่านกันเอง
สังเกตปี พ.ศ.ที่ระบุด้วยครับ เป็นปี ๒๔๗๙

โฆษณาถ่านไฟฉาย Everady มี 3 แบบไม่เหมือนกัน

ผมสะสมแป้งเก่าๆด้วย แต่แป้งเหล่านี้ไม่เคยเห็นเลย
ชอบมากครับเซทนี้

อันสุดท้ายครับ

แผ่นกระจกแบบนี้ เขาเอาไปใช้ใส่ในเครื่องฉายหนัง
เพื่อฉายแช่เป็นภาพโฆษณานิ่งๆบนจอหนัง ใช่หรือเปล่า
เพราะว่าจอหนังมันใหญ่ ไฟมันแรง ถ้าเป็นแผ่นฟิล์มสไลด์ฉายแช่ฟิล์มมันจะไหม้
แต่ฟิล์มหนังกลับไม่ไหม้เพราะฟิล์มมันวิ่งด้วยความเร็ว ฟิล์มจึงยังไม่ทันร้อนจนไหม้

แบบที่เป็นสีก็ไม่ยากครับ เอาสีน้ำละเลงซื่อๆลงไปเลย

ผมเข้าใจถูกต้องหรือเปล่า

ผมเคยเข้าไปนั่งฉายกระจกสีพวกนี้ด้วย เพราะตอนเรียนต้องหารายได้เข้าคณะ
เลยจัดหนังรอบการกุศล ต้องขึ้นชื่อสปอนเซอร์บนจอ ผมต้องเอากระจกเปล่าไปเขียน
รายชื่อสปอนเซอร์ และ สรรพคุณสินค้า แบบก็อปปี้ไรท์เตอร์ปัจจุบันทันด่วน
พร้อมลงสีด้วยเทคนิคดังกล่าว ทำไปฉายไปใช้คนสองสามคน พี่ๆทางโรงหนังที่เราขอเช่าโรง
เขาสอนให้ทำครับ เดี๋ยวนี้ไม่มีแล้ว

ถูกคร๊าบบบ

ทายาทคุณเอนก...เกิดขึ้นแล้วที่นี่...

ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าเขาฉายกันอย่างงี้...

PAO เขียน:ภาพแรกเป็นโฆษณาห้างน่ำเฮง รายละเอียดเป้นไงรบกวนอ่านกันเอง
สังเกตปี พศ.ที่ระบุด้วยครับ เป็นปี ๒๔๗๙

เพิ่งรู้ว่าสมัยก่อนไม้ขีดแพงกว่ายาสีฟันอีกของแถมก็ไม่ได้

เค้าคงหมายถึงห่อใหญ่มั้งพี่ เป็นกลักคงไม่กี่ตังค์

lekpn เขียน:เค้าคงหมายถึงห่อใหญ่มั้งพี่ เป็นกลักคงไม่กี่ตังค์

ยาสีฟันเค้าก็ขายยกห่อเหมือนกันนี่..ไม่เชื่อดูใหม่ดิ ฮี่ม!!!

ยาสีฟันแต่ก่อนอาจจะเป็นซองๆแบบวิเศษนิยมมั้งครับ ไม่ได้เป็นหลอดแบบปัจจุบัน

ส่วนไม้ขีดไฟอาจจะขายเป็นห่อใหญ่ หรือไม่สมัยนั้นไม้ขีดไฟอาจเป็นของมีราคามั้งครับ

สันนิษฐานได้อีกอย่างคือสมัยโน้นบ้านเมืองยังไม่ศิวิไลซ์บางท้องที่ยังไม่มีไฟฟ้าใช้ไม้ขีดไฟก็เลยเป็นของจำเป็นมาก

Santana เขียน:สันนิษฐานได้อีกอย่างคือสมัยโน้นบ้านเมืองยังไม่ศิวิไลซ์บางท้องที่ยังไม่มีไฟฟ้าใช้ไม้ขีดไฟก็เลยเป็นของจำเป็นมาก

ถ้ายังไม่มีไฟฟ้าใช้ ก็ใช้ภรรยานั่งปั่นจักรยานไดนาโม
แล้วดื่ม "ดีน่า" แบบในโฆษณา สิครับพี่น้อง