เรื่องราวของ มานี มานะ ปิติ และชูใจ ที่คนวัยประมาณ 30 น่าจะจำกันได้ แต่ถ้าใครยังจำไม่ได้ เรามาเริ่มทบทวนความหลังกันตามประสาคนอยู่มานาน(เนาะ )




วีระ มีสัตว์เลี้ยงคือ เจ้าจ๋อ
มานะเป็นพี่มานี มีสัตว์เลี้ยงชื่อ เจ้าโต
ชูใจ มีสัตว์เลี้ยงชื่อ สีเทา
ปิติ มีสัตว์เลี้ยงชื่อ เจ้าแก่



เดี๋ยวค้นเจอเอามาอีกครับ

โอ๊วว์ อยากได้มั่กๆๆๆ จะไปหาได้ที่ไหนหนออออ

คุณลุงฉกมาจากห้องสมุดป่าวเนี่ย ผมเห็นสติ๊กเกอร์ดำๆ เพียบเลย

5555 เป็นหนังสือโละจากห้องสมุดโรงเรียนแถวบ้านผมครับ พอโรงเรียนเลิกใช้แล้วเนื่องจากเปลี่ยนหลักสูตรครับ หนังสือพวกนี้จึงใช้ไม่ได้แล้ว เขาเลยเอาหนังสือไปกองทิ้งไว้ ผมเลยไปขอซื้อมาครับ สติกเกอร์ดำ ๆ ของห้องสมุดผมจึงไม่เอาออกเพื่อให้รู้ที่มาของหนังสือ บางทีคนที่เอาหนังสือพวกนี้ไปกองทิ้งนี่ อาจไม่รู้คุณค่าของมันครับ

เจออยู่ 2 เล่ม



ดูจำนวนประชากรแล้ว...โอววเพิ่มขึ้นเยอะเลย

เป็นอีกเล่มที่ไม่ได้เรียน...แต่พอเจอก็อดไม่ได้..ภาพสีน้ำสวยงาม..

ชื่อ..ฝนตกแดดออก

เป็นคู่มือครู..ช่างเขียนคือ..นายฉันท์ สุวรรณบุณย์

ไม่รู้ว่ามีใครได้เรียนบ้าง...

พอเห็นตุ๊กตายางแบบนี้...จำได้ว่าตอนเด็กๆยังเคยได้เล่น..แต่เป็นรูปหมา..




ร้านขายของดูคล้ายๆในบ้านพิพิธภัณฑ์



สมัยนั้นธนบัตรใช้กันรุ่นไหน...คงบอกอายุได้...แต่ขอบอกว่าไม่ทันได้ใช้รุ่นพวกนี้เลย



เหรียญที่ในรูปยังเป็นสตางค์รูอยู่เลย..

สมัยก่อนวัยเด็กเขากินอะไรกันบ้าง..

ลูกกวาด..



ไอศกรีม..แบบตัดตอนเด็กๆทันได้กิน..แต่เดี๋ยวนี้เห็นมีทำออกมาขายด้วย

เพิ่งจะรู้ว่าแท่งๆแบบนี้เขาเรียกว่า..หวานเย็น...



อ้อยควั่น...เคยกินแต่ที่เขาควั่นเป็นอันๆ..แบบนี้ไม่เคยเห็น

เด็กสมัยนั้นเขาเล่นอะไรกัน..นะ

ว่าว..เล่นตั้งแต่อดีตยันปัจจุบัน..



ป่านเอาไว้เล่นว่าว...



เรือสังกะสี...น่าจะเรือป๊อกแป๊ก..ที่คนยุค 30 ไกลๆคงได้เล่นกัน..

เท่าที่จำได้..เอาเทียนจุดแล้ววางท้ายเรือ...พอร้อนเรือก็จะวิ่งเสียงดังป๊อกแป๊กๆๆ

ยุคนั้นไฮเทคสุดๆ



กระป๋อง

ยังแปลกใจว่าทำไมในแบบเรียน..มีบุหรี่..ด้วย

แบบเรียนภาษาไทย...

แบบเรียนเร็วใหม่ เล่ม ๑ ตอนต้น

สำหรับชั้นประถมปีที่ ๑

เล่มนี้ได้เรียนตอนเด็กเรียนโรงเรียนบ้านนอกได้ใช้เล่มนี้.....ใครทันได้เรียนบ้าง

เป็นเล่มที่พิมพ์ใหม่เจอที่ลพบุรีนานแล้วเหมือนกัน...ซื้อมาหลายเล่มแจกจ่ายไปจนเกือบหมด..








ป้าะปู่กู้อีจู้..



ลองอ่านดูว่าคิดเหมือนกันหรือเปล่าว่า..ทำไมถึงต้องเลิกใช้ไป

ไอสกรีมก่อนตัดเสียบไม้ขายจะมีกระดาษบางๆห่อไว้รสชาดอย่าบอกใครเชียว

ส่วนหวานเย็นด้วยความที่กลัวเพื่อนขอต้องจัดการเลียให้ทั่วกันไว้ก่อน

อ้อยควั่นเคยซื้อกินตามงานวัดแต่มัดไม่ค่อยเป็นระเบียบไม่เหมือนในรูป

บุหรี่ในภาพยี่ห้อเกล็ดทองซองสั้นผมมีอยู่สองซองของแท้ร้อยเปอร์เซ็นต์ คิก คิก

หนังสือเล่มนี้ผมไม่ทันแน่ๆ ครับ...แต่อ้อยควั่นแบบนี้ผมทันครับ...

เด็กต่างจังหวัดรุ่นๆ ผมทันอ้อยแบบนี้..................