ไปถ่ายรูปคลองสวนกับลูกศิษย์ครับ
ผมกลัวมากเรื่องไปถ่ายรูปในที่ที่มีชื่อเสียง มีคนไปเที่ยวเยอะ
เกร็งจนขนาดไม่กล้าถ่ายโพรทเทรทคุณแป๊ะหลี
คิดมากครับ ถ่ายมากลัวคนร้องยี้
ลองดูในมุมมองของผมครับ

"คนแก่ในเมืองเก่า"
วันนั้นมีแต่มีดสั้นไป เป็นลี้กิมฮวงชมตลาด น๊อยซ์บานเบอะเลยครับ

รักเมืองนี้จังเลยครับ ผู้คนอัธยาสัยดี มีแต่ความเป็นมิตรไม่ว่าจะเป็นคนแก่หรือเด็กๆ

ทุกมุมมีจิตวิญญานที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะจริงๆ

ผมไปถึงคลองสวนมาจริงๆนะครับ

"คลองสวน" ชุมชนเก่าแก่ริมแม่น้ำในจังหวัดฉะเชิงเทรา มีเอกลักษณ์ที่ยังคงรักษาสภาพบ้านเรือนให้เหมือนเดิมมากที่สุด อาชีพบางอย่าง ร้านกาแฟแบบโบราณยังมีให้เห็นอยู่หลายร้าน ที่มีชื่อเสียงเห็นจะเป็น "แป๊ะหลี" ที่สำคัญที่สุดทุกคนในชุมชนนี้มีอัธยาศัยดีต้อนรับคนต่างบ้าน ต่างเมืองที่เข้าไปเที่ยว โดยเสมอต้นเสมอปลาย ช่างภาพแนวท่องเที่ยวไม่ว่าจะเป็นสมัครเล่นหรืออาชีพล้วนแต่หลงใหลในมนสเน่ห์ของความเก่าที่หายากขึ้นทุกวัน บางคนแวะเวียนไปหลายครั้งโดยไม่รู้สึกเบื่อ อยากทราบว่า "คลองสวน" มีมนต์สเน่ห์อย่างไรเชิญติดตามชมครับ

แวะตัดผมก่อนดีกว่ามีอยู่สอง สามร้าน แต่ร้านนี้โดนใจที่สุด

คุณลุงช่างตัดผมคนนี้อายุหกสิบกว่าแล้ว แกบอกว่าตัดมาตั้งแต่สมัยพ่อ แกไม่มีลูกหลาน ที่จะสืบทอดต่อครับ.....
ปล. ภาพนี้และภาพข้างบน ยืมกล้องคุณกุ่ยลูกศิษย์มากดชัตเตอร์ครับ canon 350 D เลนส์ Kit

ในส่วนลึกแล้วผมรู้สึกเศร้าๆครับ ที่เห็นบรรยากาศแบบนี้เพราะคนรุ่นเก่ายังอยู่กัน เค้ายังรวมตัวกันเหนียวแน่น ยังเก็บสภาพความเป็นอยู่เดิมๆไว้ไม่เปลี่ยนแปลง เมื่อคนรุ่นนี้หมดไป ก็ไม่ทราบว่าสภาพจะเปลี่ยนไปอย่างไร ที่เห็นได้ชัดก็ร้านตัดผมที่ผมไปถ่ายรูปมา ผมผ่านร้านแกครั้งแรกแทบไม่ได้ถ่ายเลยครับ แต่พอเดินกลับมาได้เข้าไปนั่งคุยด้วย พอทราบว่าแกไม่มีครอบครัว ไม่มีลูกมีหลาน ผมไม่อยากนึกถึงอนาคตข้างหน้าเลยครับ ที่แกตัดผมนี่ก็เพราะพ่อแกตัดผมมาก่อนแล้วตัวแกก็สืบทอดต่อมาครับ.....


อือม.....อยากไปอีกครับ นัดกันไปหลายๆคนก็ดีครับ สนุกๆ

ไม่อยากให้เหลือเพียงแค่ภาพถ่าย......

ทุกมุมมีเสน่ห์ไปหมด

หิวแล้วครับ

ตอนกลางวันผมก็ไม่กล้าเดินเหมือนกันครับ

ก่อนอื่นต้องขอชมตากล้องครับ เยี่ยมจริงๆ ครับ .. ชอบจังเลยครับ บรรยากาศแบบนี้