งิ้วรัชกาลที่ ๕ สยามปาเต๊ะร่องกลับทาง (โปรดรีบฟังก่อนลบครับ)

[tourmon9439]

เอาคำตอบนี้ไปก่องนะคะ

(ดีใจที่สนใจค่ะ ขอบคุณนะคะ)
การว่าจ้างให้มาแสดงในโอกาสต่าง ๆ กันดังนี้ คือ
1.ฉลองวันเกิดของเจ้าประจำศาล
2.ฉลองวันสร้างศาลเจ้า
3.ฉลองวันสาร์ท
4.ฉลองวันเทศกาลที่กินเจ
5.ฉลองวันตอบแทนคุณของเจ้า
6.ฉลองวันเทศกาล หยวกเซียว
7.ฉลองแก้บน

[("\(*-*)/")]

นี่เป็นโฆษณาสยามปาเต๊ะในหนังสือ "จีนโนสยามวารศัพท์" ที่ออกมาพร้อมๆ กับแผ่นงิ้วครับ

อ่านดีๆ มีคำถามครับน้องหลิน!!!






จะถามว่า...เพลงจีนแป๊ะยี่วั่วกังคืออะไรครับ???

[o_น้ำมะเน็ด]

การบ้านเยอะหน่อยนะ น้องหลิน รออ่านอีกนะจ๊ะ

[tourmon9439]

แป๊ยี่ วั่วกัง เป็นการผสมของงิ้วค่ะ ระหว่าง แต้จิ๋วกับจีนกลาง
คือ แป๊ยี่ หมายถึง ใช้คำแต้จิ๋ว ส่วน วั่วกัง หมายถึง ทำนอง จีนกลาง


อ้อ!!! พี่เล็กเคยเห็นร้านแผ่นเสียงเก่าที่แถว เยาวราชไหมคะ อยู่ฝั่งถนนเจริญกรุงอ่ะค่ะ???

[o_lekpn]

เมื่อวานเพิ่งไปเดินเยาวราชครับ แต่ไม่ได้สังเกต

[tourmon9439]

นี่ค่ะ แต่รู้สึกว่าจะมีอีกร้าน ที่ดูเก่ากว่านี้

[o_lekpn]

อ๋อ....เคยผ่านครับ มีกระป๋องโค้กอยู่หน้าร้านด้วย

[tourmon9439]

อิอิ เพิ่งรู้ตัวว่าพี่พฤฒิพล ไม่ใช่พี่เล็ก พี่เล็กไม่ใช่พี่พฤฒิพล

นี่ค่ะๆๆๆ หลินเจอนี่ด้วยพี่ฤฒิพล

ร้านจำหน่ายแผ่นเสียงที่มีชื่อเสียงในสมัย ร.6 และต่อๆมาได้แก่ร้านนาย ต.เง๊กชวน ตั้งเมื่อสมัย ร.6 เลิกเมื่อราวหลัง พ.ศ.2520 ไม่นาน
ร้านแผ่นเสียงรัตนมาลา อยู่ที่หัวมุมถนนพาหุรัด เป็นของนายซุ่นใช้ หรือนายชัย บำรุงตระกูล รื้อสร้างเป็นศูนย์การค้าดิโอลด์สยาม

ตั้งชื่อร้านว่า ห้างแผ่นเสียงประชุมผล เพื่อเป็นเกียรติแก่คุณพฤฒิพล ประชุมผล ผู้สนใจอนุรักษ์กระบอกเสียง แผ่นเสียง และหีบเสียงยุคไขลานเป็นอันมากถึงทุ่มเทเงินทอง และแรงกายแรงใจจัดหาของเหล่านี้มาสะสมไว้เต็มห้องที่บ้าน ปัจจุบันได้เปิดพิพิธภัณฑ์เครื่องเสียงโบราณและพิพิธภัณฑ์ธงสยามให้คนทั่วไป
ได้ชม เมื่อพ.ศ. 2545 คุณพฤฒิพลได้นำกระบอกเสียงและแผ่นเสียงโบราณ อันล้ำค่าต่อการศึกษามาบริจาคสำหรับตั้งแสดงที่บ้านพิพิธภัณฑ์เป็นจำนวนมาก

(พอดี หลินพยายามหาภาพ ร้านแผ่นเสียงเก่าๆที่เจริญกรุงค่ะ แต่บังเอิญอ่านเจอชื่อพี่พฤฒิพลด้วย)

[tourmon9439]

[o_lekpn]

ทำไมต้องรังเกียจงิ้วอ่ะ ไม่เข้าใจ

[("\(*-*)/")]

แต่ไม่ว่าจะเป็นพี่พฤฒิพล พี่ดวง พี่ยุทธ พี่เล็ก หรือพี่ท่านอื่นๆ
หลินก็ดีใจที่ท่านพี่ๆไม่รังเกียจคนงิ้วค่ะ



แถมท่านพี่ๆ ยังให้เกียรติคนงิ้วได้คุยด้วย

ทราบซึ้งค่ะ

พวกเรามีความเจริญทางจิตใจและเข้าใจโลกมากพอแล้วครับน้องหลิน

งิ้ว ลิเก ลำตัด ละครเวที หรือแม้แต่ โอเปร่า ก็คืออารยธรรมทางปัญญาที่ถ่ายทอดออกมาเป็นการแสดงที่แฝงวัฒนธรรมรุ่นต่อรุ่นและมีอิทธิพลต่อสังคมนั้นๆ
และทั้งหมดนี้คือสิ่งล้ำค่าของมวลมนุษย์ครับ

[o_น้ำมะเน็ด]

แต่ไม่ว่าจะเป็นพี่พฤฒิพล พี่ดวง พี่ยุทธ พี่เล็ก หรือพี่ท่านอื่นๆ
หลินก็ดีใจที่ท่านพี่ๆไม่รังเกียจคนงิ้วค่ะ



แถมท่านพี่ๆ ยังให้เกียรติคนงิ้วได้คุยด้วย

ทราบซึ้งค่ะ

น้องหลินคะ บรรพบุรุษพี่ ก็ล่องเรือมาจากแดนมังกรเหมือนกัน ยินดีต้อนรับเสมอ
พวกเรามันก็ กากี่นั้ง...ทั้งนั้น

[tourmon9439]

พรุ่งนั้วันพ่อมารำลึกฟามหลังกันหน่อยนะคะ จะได้อินเทรน (แหม..อยากเอาเพลงมาลงได้จัง)

เรื่องเก่ามาเล่าใหม่ จากในวัง .... คุณจะรักในหลวงของเรามากยิ่งๆขึ้น

เหตุการณ์เกิดที่จังหวัดตาก เมื่อสมเด็จพระเทพฯทรงเสด็จไปเยี่ยมราษฏรตามที่ต่างๆ และได้ทรงเสด็จ ไปเยี่ยมประชาชนในตลาดสด
และถามความเป็นอยู่กับบรรดาแม่ค้าในตลาด แต่ก็มาถึงแม่ค้าปลาซึ่ง
พระองค์ทรงตรัสถามว่า "ปลาพวกนี้ขายอย่างไงจ๊ะ"
แม่ค้าตอบว่า " ที่สวรรคตแล้ว กิโลละ 40 บาท และที่เสด็จไปเสด็จมากิโลละ80บาทจ๊ะ"
เหตุการณ์นี้ ทำให้ข้าราชบริพาลที่ตามเสด็จหัวเราะกันทุกคน
>---------------------------------------------------------------------------------------
อีกครั้งหนึ่งที่ภาคอีสานเมื่อเสด็จขึ้นไปทรงเยี่ยมบนบ้านของราษฎรผู้หนึ่งที่คณะผู้ตามเสด็จทั้งหลายออก
แปลกใจในการกราบบังคมทูล ที่คล่องแคล่วและใช้ราชาศัพท์ได้อย่างน่าฉงน
เมื่อในหลวงมีพระราช ปฏิสันถารถึงการใช้ราชาศัพท์ได้ดีนี้ จึงมีคำกราบทูลว่า
"ข้าพระพุทธเจ้าเป็นโต้โผลิเกเก่าบัดนี้มีอายุมากจึงเลิกรามาทำนาทำสวนพระพุทธเจ้าข้า.."
มาถึงตอนสำคัญที่ทรงพบนกในกรงที่เลี้ยงไว้ที่ชานเรือนก็ทรงตรัสถามว่า " เป็นนกอะไรและมีกี่ตัว..
>" พ่อลิเกเก่ากราบบังคมทูลว่า "มีทั้งหมดสามตัว
>>>พระมเหสีมันบินหนีไป ทิ้งพระโอรสไว้สองตัว ตัวหนึ่งที่ ยังเล็ก ตรัสอ้อแอ้อยู่เลย
>>>และทิ้งให้พระบิดาเลี้ยงดูแต่ผู้เดียว" >>>เรื่องนี้ดร.สุเมธเล่าว่าเป็นที่ต้องสะกดกลั้นหัวเราะกันทั้งคณะไม่ยกเว้นแม้ในหลวง

[FATCAT]

แต่ไม่ว่าจะเป็นพี่พฤฒิพล พี่ดวง พี่ยุทธ พี่เล็ก หรือพี่ท่านอื่นๆ
หลินก็ดีใจที่ท่านพี่ๆไม่รังเกียจคนงิ้วค่ะ



แถมท่านพี่ๆ ยังให้เกียรติคนงิ้วได้คุยด้วย

ทราบซึ้งค่ะ

ผมว่า ตัวผมน่าจะเป็นฝ่ายดีใจมากกว่านะครับ

ที่ได้รู้จักคนรุ่นใหม่ ยังมีความรักและสืบทอดมรดกวัฒนธรรมอันสูงค่านี่ไว้

ผมเป็นคนฟังการร้องของงิ้วไม่ออก

แต่ได้ดูและซึมซับการแสดงงิ้วมาตั้งแต่เด็ก

ยังเคยมีความสงสัยอยู่เลยว่า

ในปัจจุบัน คณะงิ้ว ในเมืองไทย จะยังมีอยู่มากน้อยแค่ไหน

เพราะว่าขนาดศาลเจ้าแถวบ้านจัดงานฉลอง ช่วงหลังไม่มี งิ้วมาแสดงเหมือนแต่ก่อน

กลับกลายมาเป็นเพียงแค่ งานเลี้ยงโต๊ะ ประมูลของมงคล



ขอบคุณมากครับที่ให้สาระความรู้แก่ผม

[o_santkwan]

ต่างจังหวัดยังมีให้ดูทุกปีครับ ข้างบ้านผมใกล้ศาลเจ้าตอนเด็กจำได้ว่า
ต้องไปนั่งหน้าเวที ดูอย่างเดียวฟังไม่รู้เรื่อง แต่ก็สนุก อีกไม่กี่วันก็มีอีกแล้ว