ตัวใหญ่ ๆ นั่นลุงเคยมี เป็นระบบ 800 บางแห่งเขาเรียกกระดูกหมู ที่น่าแปลกก็คือ โทรเข้าก็เสียสตางค์ โทร.ออกก็เสียสตางค์ ตัวใหญ่โตเทอะทะ ราคาแพงไม่ใช่เล่น มาสมัยนี้เสียทั้งเข้าทั้งออกก็น่าจะเจ๊ง(บริษัท) เพราะไม่มีใครซื้อใช้แน่ สมัยก่อนเสียรายเดือน ค่าธรรมเนียม 500 + vat 7 % ค่าโทรจำไม่แม่นน่าจะนาทีละ 5 บาท มีคนถูกฟ้องมากมายเพราะเบี้ยวค่าโทร
จขกท.น่าจะจำได้ดีกว่าใคร
รุ่นกระเป๋าหิ้วนี่มีแพร่หลายประมาณปี 33 -34 น้ำหนักประมาณ 2 กก. ออกมาไล่เลี่ยกับคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคล (P.C.) และ แฟกซ์ เดี๋ยววันหลังจะรูปมาลง
จำกันได้ไหม สังคมไทยเปลี่ยนแปลงเร็วแทบตามไม่ทันก็ในยุคที่เขาออนุญาตให้ปลดซิมนี่แหละ คือเมื่อก่อนมีเฉพาะระบบ 800 กับ 900 เท่านั้น ประมาณปี 44 จึงมีมือถือใช้กันทุกคนตั้งยายที่กำลังตำข้าวในครก ลุงคำที่กกกลังไถนา ไปถึงนักเรียนชั้น ป.1
มือถือนะความจริงมันก็คือโทรศัพท์เคลื่อนที่นะ (Mobile phone) และใช้ติดต่อสื่อสาร แต่มาสมัยนี้วัยรุ่น(บางคน) ไว้โหลดรูป nude ก็มี