ฝากช่วยหาเพลงปลุกใจให้รักชาติแบบหวานๆ สไตล์ Retro

[("\(*-*)/")]

รบกวนหน่อยนะครับ....

นาทีนี้!!!
ใครที่คิดว่าแผ่นดินไทยคือแผ่นดินที่...

ทำให้เราได้เกิด
ทำให้เราได้โต
ทำให้เราได้กินข้าวอิ่ม
ทำให้เราได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากับคนที่เรารัก
ทำให้เรามีสุขและอยู่อย่างมีเกียรติ โดยไม่ต้องอยู่ใต้อาณัติหรือข้อบังคับของแผ่นดินอื่น

อยากให้ช่วยรวบรวมเพลงปลุกใจให้เรารู้สึกรักและหวงแหนชาติ เอาแบบสไตล์หวานๆ และขอเป็นเพลงเก่าตามแนวถนัด Retro ขาประจำบอร์ดแห่งนี้
(แต่ไม่เอาแบบเปิดแล้วนึกว่ามีปฏิวัติซ้อนนะครับ แฮ่ แฮ่ แฮ่!!! มันเครียดและหวาดเสียวเกินกว่าจะฟังผ่านเวปน่ะ )

คือผมตั้งใจจะนำเพลงเหล่านี้มาเปิดสลับเป็น Background song ให้กับเวปพิพิธภัณฑ์ธงสยามครับ (พิพิธภัณฑ์ธงสยามตั้งขึ้นมา ก็เพื่อเป็นแหล่งเรียนรู้ประวัติศาสตร์ชาติเรา ทำให้เรารักและหวงแหนความเป็นชาติและผูกพันกับประวัติศาสตร์ชาติ ไม่ใช่หนีที่จะรู้ประวัติศาสตร์อย่างที่เด็กไทยกำลังเป็นอยู่)

วันนี้ผมขอเริ่มต้นจากเพลง แผ่นดินไทย ของ ปานศักดิ์ รังสิพราหมณกุล ก่อนครับ ลองเข้าเวปดูนะครับ เพลงจะออกมาเอง แถบปรับแต่งความดังอยู่ด้านล่างสุด

ฟังแล้วจะสะดุดช่วงที่ว่า..."ถ้าหากวันนี้ ได้เกิดมีภัย โอ้ชาวไทย จงช่วยกันรักษา" ....ใช่แล้วครับ พวกเราจะช่วยกันรักษา

[o_cokeyuth]

ว่าแต่ว่าเพลงนี้มันอยู่ในอัลบั้ม "ไปทะเล"
หรือว่า อัลบั้ม "ไปเป็นชาวเกาะ" น๊าอาจารย์
ผมเกิดไม่ทันจริงๆ

[o_น้ำมะเน็ด]

รักเธอประเทศไทย...ของหรั่ง ร็อคเคสตร้า

จะหวานพอหรือเปล่านะแต่ได้ยินแล้วรักเมืองไทยมาก


อีกเพลงที่อยู่ในใจตลอดกาล....

ความฝันอันสูงสุด..ฟังเพลงนี้ทีไร ขนลุกทุกที

[o_lekpn]

เมื่อคืนนี้ ช่อง 5 มีรายการพิเศษ ที่มีนายกและผู้นำเหล่าทัพ ประธาน คมช. มาร้องเพลง ความฝันอันสูงสุด ผมก็ชอบเพลงนี้มากๆครับ ฟังแล้วฮึกเหิม


ขอฝันใฝ่ในฝันอันเหลือเชื่อ
ขอสู่ศึกทุกเมื่อไม่หวั่นไหว
ขอทนทุกข์รุกโรมโหมกายใจ
ขอฝ่าฟันผองภัยด้วยใจทะนง

จะแน่วแน่แก้ไขในสิ่งผิด
จะรักชาติจนชีวิตเป็นผุยผง
จะยอมตายหมายให้เกียรติดำรง
จะปิดทองหลังองค์พระปฏิมา

ไม่ท้อถอยคอยสร้างสิ่งที่ควร
ไม่เรรวนพะว้าพะวังคิดกังขา
ไม่เคืองแค้นน้อยใจในโชคชะตา
ไม่เสียหายชีวาถ้าสิ้นไป

นี่คือปณิธานที่หาญมุ่ง
หมายผดุงยุติธรรม์อันสดใส
ถึงทนทุกข์ทรมานนานเท่าใด
ยังมั่นใจรักชาติองอาจครัน

โลกมนุษย์ย่อมจะดีกว่านี้แน่
เพราะมีผู้ไม่ยอมแพ้แม้ถูกหยัน
คงยืนหยัดสู้ไปใฝ่ประจัญ
ยอมอาสัญก็เพราะปองเทิดผองไทย

[o_lekpn]

เพลงนี้ประพันธุ์เนื้อร้องโดย ท่านผู้หญิงมณีรัตน์ บุนนาค เมื่อปี พ.ศ.2512 โดยถอดความมาจากเพลง The Impossible Dream ซึ่งเป็นเพลงละครบรอดเวย์ มาจากเรื่อง Man of La Mancha แสดงระหว่างปี 2508-2514 เป็นเรื่องราวของดอน กิโฮเต้ (Don Quixote) เพิ่งมีหนังสือแปลเรื่องนี้เป็นภาษาไทยออกมาครับ
ทำนองเป็นพระราชนิพนธ์ลำดับที่ 43 ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ในปีพ.ศ.2514
ข้อมูลจาก http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%84%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%9D%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B8%AD%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B8%AA%E0%B8%B9%E0%B8%87%E0%B8%AA%E0%B8%B8%E0%B8%94

ผมมีซีดีที่รวบรวมเพลงที่ประพันธุ์โดยท่านผู้หญิง มีเพลงความฝันอันสูดสุดอยู่ด้วย มีใครสนใจฟังไหมครับ

[o_cokeyuth]

ผมจำเพลงช้าๆเพลงหนึ่ง เคยฟังตอนเริ่มเป็นหนุ่ม
ทางสถานีวิทยุของกองทัพเรีอ ดนตรีเนิบๆ และใช้นักร้องร้องประสานเสียงทั้งชายและหญิง
มีใครยังจำเพลงนี้ได้บ้างครับ....นอกจากเพลง "เราสู้" "ความฝันอันสูงสุด" แล้ว ผมก็มีเพลงนี้อีกเพลง
ที่ทำให้เลือดไทยสูบฉีดอย่างแรง

สุดแผ่นดิน

สุดดินคือถิ่นน้ำ เขตคามไทยสุดแนว
เราถอยไปไม่ได้อีกแล้ว ผืนดินสิ้นแนว ทะเลกว้างใหญ่

ชาติไทยในเก่ากาล ถูกเขารานย่ำใจ
เคยเสียน้ำตามากเพียงไหน เสียเนื้อเลือดเท่าไร ชาวไทยจำได้ดี

เราถอยมาอยู่แสนไกล รวมเผ่าไทยอยู่อย่างเสรี
พระสยามทรงนำโชคดี ผืนดินถิ่นนี้คือแผ่นดินทอง

ไม่มีที่แห่งไหน ให้ไทยไปจับจอง
เราถอยไปไม่ได้พี่น้อง ใครคิดมาแย่งครอง ผองไทยจงสู้ตาย

[o_cokeyuth]

ขอแถมอีกเพลงนะครับ กำลังรักชาติอย่างแรง :lol:

แผ่นดินของเรา

ถึงอยู่แคว้นใด ไม่สุขสำราญ
เหมือนอยู่บ้านเรา ชื่นฉ่ำค่ำเช้าสุขทวี

ทรัพย์จากผืนดิน สินจากนที
มีสิทธิเสรี สันติครองเมือง

เรามีป่าไม้อยู่สมบูรณ์ ไร่นาสดใสใต้ฟ้าเรือง
โบราณสถานส่งนามประเทือง เกียรติเมืองไทยขจรไปทั่ว แดนไกล

รักชาติของเรา ไว้เถิดผองไทย
ผืนแผ่นแหลมทอง รวมพี่ร่วมน้อง ช่วยกัน

รักเกียรติ์รักวงศ์ เสริมส่งสัมพันธ์
ทูนเทอดเมืองไทยนั้น ให้ยืนยง

[o_cokeyuth]

แต่ถ้าเป็นเพลง แนวหวานซึ้ง แต่กินใจ ก็ต้องเพลงนี้ครับ
Very Very Best ของ อาสุเทพ วงศ์กำแหง
เนื้อร้องโดย ครูชาลี อินทรวิจิตร ทำนองโดย ครูสมาน กาญจนผลิน
ใครร้องได้ ช่วยร้องคลอตามไปได้เลยครับ.....

บ้านเรา

บ้านเรา แสนสุขใจ
แม้จะอยู่ที่ไหน ไม่สุขใจเหมือนบ้านเรา
คำว่าไทย ซึ้งใจมิใช่ทาสเขา
ด้วยพระบารมีล้นเกล้า คุ้มเราร่มเย็นสุขสันต์

ทุ่งทิพย์ ฟ้าขลิบทอง
ริ้วแดดส่องสดใส งามจับใจมิใช่ฝัน
ปวงสตรีสมเป็นศรีชาติเฉิดฉัน
ดอกไม้ชาติไทยยึดมั่น หอมทุกวันระบือไกล

บุญนำพา กลับมาถึงถิ่น
ทรุดกายลงจูบดิน ไม่ถวิลอายใคร
หัวใจฉัน ใครรับฝากเอาไว้
จากกันแสนไกล ยังเก็บไว้หรือเปล่า

เมฆจ๋า ฉันว้าเหว่ใจ
ขอวานหน่อยได้ไหม ลอยล่องไปยังบ้านเขา
จงหยุดพัก แล้วครวญรักฝากกับสาว
ว่าฉันคืนมาบ้านเก่า ขอยึดเอาไว้เป็นเรือนตาย

[("\(*-*)/")]

เมื่อวานเป็นรายการสายใจไทยครับคุณเล็ก
แล้วคุณเล็กได้เห็นฉากหลังมั้ยครับ???
ฉากหลังทำให้ผมขนลุกเลย!!!
เพราะฉากหลังในรายการเป็นภาพธงช้างตามพระราชบัญญัติ ร.ศ. ๑๑๐ ครับ
ผมรีบหยิบกล้องมาถ่ายไว้ด้วย....นี่ไง!!!

[o_lekpn]

มัวแต่ดูหน้านายกฯครับ เลยไม่ได้ดูข้างหลัง นายกฯนี่ก็เสียงดีใช้ได้นะครับ

อาจารย์นี่คลั่งธงช้างจริงๆนะครับ

[("\(*-*)/")]

แค่คลั่งธงช้างคงพอไหวครับ
แต่ถ้าเริ่มคลั่งช้างเมื่อไหร่ คงต้องย้ายพิพิธภัณฑ์ไปอยู่ลำปาง!!!

[("\(*-*)/")]

ลองเทียบลักษณะช้างที่เป็นฉากหลังงานสายใจไทยกับธงช้างที่ระลึกที่มอบให้กับคุณน้ำมะเน็ดดูซิครับ
เหมือนกันเป๊ะเลย นี่ล่ะรูปช้างเผือกที่ถูกต้องที่ปรากฏอยู่ในพระราชบัญญัติธง ร.ศ. 110 ครับ

[o__Sam]

มัวแต่ดูหน้านายกฯครับ เลยไม่ได้ดูข้างหลัง นายกฯนี่ก็เสียงดีใช้ได้นะครับ

อาจารย์นี่คลั่งธงช้างจริงๆนะครับ

อาจารย์ไม่ใช่ จา พนม นะครับ

[sermsoon]

แวะเข้ามาพักสายตาครับ
ช่วงเดือนนี้ว่าจะไม่โพสท์รูป เพราะเริ่มจับงานหนังสือ ไม่มีเวลาจับกล้อง
แต่จะเข้ามาอ่านบ้าง และอาจโพสท์ข้อความเล็กๆ น้อยๆ ถ้ามีอารมณ์ร่วม
เจอกระทู้นี้ ไม่โพสท์เห็นท่าจะทำงานต่อไม่ได้

ผมรับปากจะมอบแผ่นเสียงครั่ง สปีด 78 ชื่อเพลง ไร้คู่ ประพันธ์โดย ครูเหม เวชกร
ให้แก่เพื่อนผู้หนึ่งที่ชื่อ วรวิชญ เวชนุเคราะห์ ผู้จัดนิทรรศการ ๑๐๐ ปี ครูเหมฯ
ที่หอสมุดแห่งชาติเมื่อสองปีก่อน และในโอกาสนั้น ได้ชวนผมไปร้องเพลงนี้ในพิธีเปิดงาน
คุณวรวิชญ สะสมและค้นคว้ารวบรวมงานของครูเหมไว้มาก จึงอยากมอบให้ไว้ช่วยรักษา

จนแล้วจนรอด ผมยังไม่มีโอกาสไปค้นหาแผ่นที่ว่านี้ที่บ้านในเมืองเสียที
พอดีมาพบกระทู้นี้ อาจทำให้การขุดค้นที่ว่าข้างบนเกิดเร็วขึ้นกว่าที่มันจะเป็น
เพราะนึกขึ้นได้ว่ามีเพลงช้าเกี่ยวกับเมืองไทยที่ไพเราะมากเพลงหนึ่ง
ครูล้วน ควันธรรม เป็นผู้ประพันธ์ คุณชาญ เย็นแข ขับร้อง เมื่อราวก่อนปี ๒๕๐๐

เป็นแผ่นครั่ง สปีด 78 rpm เช่นกัน เพลงนี้ดังไม่แพ้ แดนมธุรส ของคุณลัดดา ศรีวรนันท์
( แดนมธุรส ครูสมยศ ทัศนพันธุ์ ประพันธ์ให้เป็นเพลงประจำสถานีวิทยุกรมการรักษาดินแดน
ใช้เป็นเพลงเปิดสถานียามอรุณรุ่งทุกเช้าเมื่อสมัยก่อน
และเป็นเพลงที่ทำให้คุณลัดดา ศรีวรนันท์ แจ้งเกิดและโด่งดังเป็นที่รู้จักทั่วประเทศในเวลาอันสั้น
ดูเนื้อเพลงแดนมธุรส ได้ที่นี่ (ผมไม่มีแผ่นนี้ครับ มีแต่เท้ปคาสเส็ท)
http://www.thummada.com/cgi-bin/iB3/ikonboard.cgi?s=45f03de43e12ffff;act=ST;f=13;t=1412 )

หากอาจารย์พฤฒิพลสนใจเพลง ดินแดนแห่งดอกบัวงาม รับปากว่าจะได้รับพร้อมคุณวรวิชญ ครับ

อ้อ... เรื่องบัตรโทรศัพท์ธงช้าง ยังไม่ลืมนะครับ
เพียงแต่ บริษัทเลนโซ่โฟนการ์ด อันเป็นหนึ่งในเครือเล็นโซ่กรุ๊ป เลิกกิจการไปแล้ว
ผมคงต้องไปติดต่อที่อาคารเลนโซ่ เพื่อตามหาผู้บริหารเลนโซ่โฟนการ์ดเก่าว่าอยู่ที่ไหน
ขอจบเรื่องหนังสือก่อน จะตามให้ทันทีครับ

ลองดูเนื้อเพลงที่ว่าก่อน เขียนจากความทรงจำ ไม่แน่ใจว่าถูกต้องทั้งหมด

ดินแดนแห่งดอกบัวงาม
ล้วน ควันธรรม ประพันธ์ ชาญ เย็นแข ขับร้อง

ดินแดนแห่งดอกบัวงาม มีชื่อตามสมญาว่าไทย
เจริญด้วยรัตนตรัย วัฒนธรรมล้ำเลิศรุ่งเรือง

เป็นแดนแห่งความงามสวย ธรรมชาติพาช่วยให้ฟูเฟื่อง
ยิ่งดูยิ่งเมือนวิมานเมือง สมที่เป็นเมืองพุทธศาสน์แห่งไทย

กลิ่นหอมไม้ดอกที่ออกดอกสวยเด่น สายลมพัดเย็นชื่นหทัย
หางามอื่นงามไม่งามเท่าดินแดนไทย ทุกสิ่งวิไลเปรียบเหมือนเมืองแมน

ความงามแห่งดินแดนไทย มองไหนแลล้วนเป็นปึกแผ่น
ยิ่งดูยิ่งเหมือนวิมานแมน นี้คือดินแดน แห่งดอกบัวงาม

[o_น้ำมะเน็ด]

ผมจำเพลงช้าๆเพลงหนึ่ง เคยฟังตอนเริ่มเป็นหนุ่ม
ทางสถานีวิทยุของกองทัพเรีอ ดนตรีเนิบๆ และใช้นักร้องร้องประสานเสียงทั้งชายและหญิง
มีใครยังจำเพลงนี้ได้บ้างครับ....นอกจากเพลง "เราสู้" "ความฝันอันสูงสุด" แล้ว ผมก็มีเพลงนี้อีกเพลง
ที่ทำให้เลือดไทยสูบฉีดอย่างแรง

สุดแผ่นดิน

สุดดินคือถิ่นน้ำ เขตคามไทยสุดแนว
เราถอยไปไม่ได้อีกแล้ว ผืนดินสิ้นแนว ทะเลกว้างใหญ่

ชาติไทยในเก่ากาล ถูกเขารานย่ำใจ
เคยเสียน้ำตามากเพียงไหน เสียเนื้อเลือดเท่าไร ชาวไทยจำได้ดี

เราถอยมาอยู่แสนไกล รวมเผ่าไทยอยู่อย่างเสรี
พระสยามทรงนำโชคดี ผืนดินถิ่นนี้คือแผ่นดินทอง

ไม่มีที่แห่งไหน ให้ไทยไปจับจอง
เราถอยไปไม่ได้พี่น้อง ใครคิดมาแย่งครอง ผองไทยจงสู้ตาย

ไม่ได้ยินเพลงนี้นานจนเกือบจะร้องไม่ได้แล้วบางท่อน...ตอนเด็กๆคุ้นเคยพอๆกับเพลงเราสู้

เสียดายที่เพลงไพเราะพวกนี้ น่าจะนำมาเปิดให้ฟังบ่อยๆ