โดย sermsoon » เสาร์ ก.ย. 08, 2007 3:47 pm
จำได้ว่าเคยใช้ช่วงเวลาสั้นๆ ตอนเป็นเด็กสมัยอยู่อนุบาล
พอโตหน่อยขึ้นชั้นประถม ก็ใช้ดินสอไส้กราไฟต์แล้ว
พอประถม 4 ต่อต้นมัธยม 1 เริ่มใช้ปากกาหมึกซึมด้ามละ 5 บาท
หมึกเลอะเสื้อเลอะกางเกงแทบทุกวัน แม่บ่นปากเปียกปากแฉะ
เมื่อเขียนจนถึงส่วนที่เป็นกระดาษหุ้มด้ามดินสอหิน
ก็ฉีกกระดาษออกเป็นเกลียว แล้วเขียนต่อจนหมดแท่ง
เมื่อเขียนผิด ใช้ผ้าผืนเล็กๆ ชุบน้ำบิดแห้งลบ รอจนแห้งจึงเขียนทับ
ถ้าขี้เกียจหาผ้าชุบน้ำ ให้เลียน้ำลายตรงอุ้งโคนนิ้วก้อยด้านข้าง
แอบลบปรื้ด แล้วรีบเช็ดมือกับกางเกงอย่าให้ครูเห็น
มีฟามสุขจริง รำลึกฟามหลัง เหอ เหอ เหอ
ถึงไม่มั่งไม่มี ก็ควรจะมีมั่งมีมั่งไม่มีมั่ง ยังดีกว่าไม่มีเอาเสียเลยอายุบวร