เห็นเรื่องของผมในงานเทรดแฟร์มาบ้างแล้ว
อย่าเพิ่งคิดว่า ผมกับแซม เป็นเจ้าแรกที่ทางชมรมของเรา
ส่งไปเจริญสัมพันธไมตรีกับจีนนะครับ
เจ้าแรกจริงๆเป็นคนนี้ต่างหาก...หน่วยหน้ากล้าตาย และเดินทางลุยเดี่ยวไปแต่ผู้เดียวจริงๆ...ได้แก่"เซียนไก่ " [ โฮมอะโลน]
จากการเดินทางในครั้งนั้น ทางจีนเลยไม่ใช่คนอื่นไกลกับพวกเรา
และไปมาหาสู่กันตามแต่ทุนทรัพย์จะอำนวย

จากเซียนไก่ ถึงจะเป็นคิวของผมกับแซม ไปเยือนกวางเจาบ้างครับ
ไปถึงที่นั่นมีคนรอต้อนรับเพียบ พาเรานั่งรถตั้งแต่เท้าเหยียบสนามบิน....
พาเราเข้าที่พัก และพาไปช็อปปิ้งร้านขายของที่ระลึกโค้ก....
ในภาพเป็นหนึ่งใน2-3ร้านโค้กในกวางเจา เราขนกระป๋องโค้กลายบ้านๆของไทย
ไปแจกเขาตอนนั่งกินเลี้ยงโต๊ะจีนด้วยครับ

ก่อนไปกวางเจาผมแอบไปเที่ยวนครวัดและแอบเก็บกระป๋องโค้กกัมพูชาตามโต๊ะอาหาร
มาร่วมๆ 20 ใบ แล้วหอบติดตัวมาเป็นของฝากนักสะสมจีน
เลยกลายเป็น "ป๋า" ในบัดดล เวลาเขาแบ่งของแจก เขาใช้วิธีจับสลาก-เป่ายิงฉุบกัน
วิธีนี้เก๋ดีครับ

พอเป็น"ป๋า" แล้ว คราวนี้ยุ่งเลยครับ ยิ่งเจอเจ้าของร้านใจดี
เอานิ้วไปชี้อะไร "อาย้ง" ให้หมด ขอหยิบดูกระป๋องใบโน้น ใบนี้ ออกจากตู้มาดู ดูเสร็จ...
อาย้งบอกว่า "ไม่ต้องเก็บ...เอากลับเมืองไทยไปเลย" แหม!ได้ใจครับ "
เกิดมาเพิ่งจะเคยมีนิ้วอาญาสิทธิ์ก็วันนี้นี่เหละ ชี้นกเป็นนกชี้ไม้เป็นไม้
แต่ก็ต้องระวังเหมือนกันครับ ชี้ส่งเดชมีหวังชี้หมู หมูตาย ชี้ไก่ไก่ตายเป็นแน่
เพราะเดี๋ยวคงมีคนล้มเอามาเลี้ยง....กลุ้มใจจริงๆ
นี่คือ อาย้ง ซี้ปึ้กของผมครับ

แต่คนที่เป็น"จอมเจ้าภาพ" ตัวจริงเสียงจริงคือคนนี้ครับ แกรี่ กับปะป๋าของเขา
เทคแคร์พวกเราตลอดการเดินทาง / ตลอด24 ช.ม. ประทับใจมากๆ
แกรี่คือคนที่นั่งอยู่ทางซ้ายครับ

ไม่ต้องเล่ามากดูหลักฐานกันเลยดีกว่า พวกเราไป"หยำฉ่า" กัน [กินติ่มกับน้ำชาตอนเช้า]

แต่ละอย่าง อร่อยทั้งนั้น โดยเฉพาะจานตรงกลาง...มันนิ่มเหมือนเยลลี่ แต่ว่าเอาไปทอดบนกะทะได้ รสชาติหวานๆหอมๆ พอเฉลยแล้ว ร้องอ๋อเลย...มันทำมาจากแห้วครับ