จำได้ว่า ในบอร์ดเก่าเคยเล่าเรื่อง การท่องเที่ยวไปด้วย หากระป๋องไปด้วย อยู่หลายทริปครับ เล่าประชันกับเซียนแซมบ้าง หรือ บางทริปเราก็ไปด้วยกัน เช่น ไปฮ่องกง หรือ กวางเจา จะค่อยๆระลึกชาติ นำกลับมาเล่าให้ฟังนะครับ ภาพเปิดประเดิมเป็นทัวร์แบ็คแพ็คไปมณฑลสิบสองปันนา ของประเทศจีน....นี่คือรถยนต์ต่อแรกพาผมวิ่งอยู่ในประเทศลาว ฝรั่งที่นั่งข้างๆเขาซื้อตั๋วอย่างมั่นใจที่ด่าน "ตั๋วรถวีไอพีบัส" ส่วนผมก็ไปถามซื้อตั๋วไปเมืองหลวงน้ำทา แต่ว่าไปๆมาก็มาเจอกันอีกทีบนรถ แกยังอุตส่าห์มาถามอีกครับว่า"Are you sure, this is V.I.P.bus?"
"แม่นแล้ว..ชัวร์โครตๆ" ผมตอบอย่างมั่นใจ

การเดินทางครั้งนั้น ผมขนกระป๋องมาได้ไม่มากนักเพราะไปแบบแบ็คแพ็ค เครื่องดำรงชีวิตทั้งหมดอัดใส่ในเป้ แต่กระนั้นก็ยังเอากระป๋องดีสนีย์แลนด์ของจีนกลับมาได้สามใบ...[โจ้เอ๋ย...ถ้าได้อ่านกระทู้นี้คุณจะรู้ว่ากระป๋องบ้านๆของผมที่มาฝากคุณนั้น...ต้องแบกกลับมายากยิ่งเพียงใด]
การแบกกระป๋องในการเดินทางปกติ เช่น ไปกับกรุ๊ปทัวร์ที่มีรถขนของให้เราเสร็จสรรพ อาจจะเจาะกระป๋องให้เป็นกระป๋องไม่มีน้ำเพื่อให้น้ำหนักเบา เอามาได้หลายๆใบ เพราะมันมีกระเป๋าเดินทางคุ้มกายอยู่ ไม่ให้กระป๋องบุบ แต่ว่าถ้าเดินทางแบบสมบุกสมบันอย่างนี้ ควรหอบหิ้วแบบกระป๋องมีน้ำกลับมา ผมเอากระป๋องสามใบ+กระป๋องไชน่าโคล่า ฉลองปีไก่มาอีกใบ ยัดใส่ในถุงเท้าข้างละสองใบ เพื่อป้องกันไม่ให้สีกระป๋องถลอก และกระป๋องมีน้ำนั้นจะอึดไม่ค่อยบุบและบวม....แต่มีข้อแม้ว่าห้ามกระแทกแรงๆ หรือทำตก มิฉะนั้นมันจะระเบิดแน่ๆ

ที่เมืองลาว...ไม่มีโค้กขายนะครับ มีแต่เป๊ปซี่ และมีโคล่ายี่ห้อ"ซิสโค" [ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเขียนแบบนี้-cisco] ยี่ห้อสีแดงๆและตัว "C" นำหน้าออกแบบคล้ายๆโค้กเหมือนกัน ดื่มแล้วคงได้อารมณ์คล้ายๆกัน
ส่วนที่เมืองจีน มีทั้งโค้ก และ เป๊ปซี่ รวมถึง มีโคล่ายี่ห้อละม้ายโค้กยี่ห้อหนึ่ง ทำกระป๋องสีแดงๆล้อกันกับโค้กจนหยิบผิดหยิบถูก ส่วนโคล่าอีกยี่ห้อก็ทำละม้ายเป๊ปซี่มากๆ ทั้งโลโก้กลมๆสีแดง-ขาว-น้ำเงิน [แต่เขาทำคลื่นตรงกลางวง] อันนี้ก็ชวนให้หยิบผิดหยิบถูกเช่นเดียวกัน
แหมถ้าไม่ได้เดินทางแบบแบ็คแพ็คคงจะมีมาโชว์...แต่บังเอิญขากลับกลับเรือล่องแม่น้ำโขงมา ลำเท่านี้เอง เลยขนมาไม่ได้....เวลาล่องผ่านแก่งน้ำเชี่ยวๆ หยั่งกะจา พนม เลยครับ โนสลิง โนสตั๊น555

ไอ้หยา ...รูปแรกนึกว่า รูปจากฟอร์เวิร์ดเมลล์...
แล้วไอ้ล้อที่อยู่บนหลังคาน่ะยางอะไหล่หรือ
หรือว่าพวกอ๊อฟโรด...ยอมแพ้เลยถอดชิ้นส่วนขึ้นรถวีไอพี..


รูปสองนี่สอง...2 นายแบบประชันท่าเดียวกันเป๊ะเลย จานนั่งสงสัยเอาไว้ดูละครช่องเจ็ดแน่ๆ

เห็นแล้วอยากไปมั่งครับ สมัยรุ่นๆผมแบ็คแพ็คไปเที่ยวคนเดียวบ่อย

Anonymous เขียน:การเดินทางครั้งนั้น ผมขนกระป๋องมาได้ไม่มากนักเพราะไปแบบแบ็คแพ็ค เครื่องดำรงชีวิตทั้งหมดอัดใส่ในเป้ แต่กระนั้นก็ยังเอากระป๋องดีสนีย์แลนด์ของจีนกลับมาได้สามใบ...[โจ้เอ๋ย...ถ้าได้อ่านกระทู้นี้คุณจะรู้ว่ากระป๋องบ้านๆของผมที่มาฝากคุณนั้น...ต้องแบกกลับมายากยิ่งเพียงใด]
การแบกกระป๋องในการเดินทางปกติ เช่น ไปกับกรุ๊ปทัวร์ที่มีรถขนของให้เราเสร็จสรรพ อาจจะเจาะกระป๋องให้เป็นกระป๋องไม่มีน้ำเพื่อให้น้ำหนักเบา เอามาได้หลายๆใบ เพราะมันมีกระเป๋าเดินทางคุ้มกายอยู่ ไม่ให้กระป๋องบุบ แต่ว่าถ้าเดินทางแบบสมบุกสมบันอย่างนี้ ควรหอบหิ้วแบบกระป๋องมีน้ำกลับมา ผมเอากระป๋องสามใบ+กระป๋องไชน่าโคล่า ฉลองปีไก่มาอีกใบ ยัดใส่ในถุงเท้าข้างละสองใบ เพื่อป้องกันไม่ให้สีกระป๋องถลอก และกระป๋องมีน้ำนั้นจะอึดไม่ค่อยบุบและบวม....แต่มีข้อแม้ว่าห้ามกระแทกแรงๆ หรือทำตก มิฉะนั้นมันจะระเบิดแน่ๆ

ครับพี่ยุธ ผมได้อ่านแล้วล่ะครับ ทรหดอดทน จริงๆๆร่ะครับ ขอบคุณอีกทีน่ะครับ แล้วจะเก็บไว้อย่างดีเลยอ่ะครับ ผมยังไม่ได้เอาน้ำออกเลยอ่ะครับ ยิ่งได้อ่านยังงี้ยิ่ง ไม่อยากเอาออกน่ะครับ

เป้ของพวกกระผมใบเท่านี้เอง...แต่ก็ยังยัดกระป๋องมาได้4-5ใบ เดี๋ยวจะชำแหละให้ดูว่าแพ็คอย่างไรครับ

บ้านเมืองเค้าดูสงบ ร่มเย็น ดีเนอะ ทั้งถนนมีจักรยานวิ่งอยู่คันเดียะ

เมืองเขามีรถพอสมควร อารมณ์เยอะประมาณเมืองเก่าอยุธยา แต่ตอนที่ถ่ายรูปนี่เป็นหลังวันปีใหม่หนึ่งวัน คาดว่าโชเฟอร์ส่วนใหญ่ยังแฮงค์อยู่ครับ

cokeyuth เขียน:เป้ของพวกกระผมใบเท่านี้เอง...แต่ก็ยังยัดกระป๋องมาได้4-5ใบ เดี๋ยวจะชำแหละให้ดูว่าแพ็คอย่างไรครับ

ทวงคุณยุทธเรื่องชำแหละเป้ครับ .............

รับทราบครับ...ประเดี๋ยวจะแหวะเป้ให้ดู พร้อมๆกับชำแหละกระเป๋าเดินทางทริปกวางเจาให้ดูว่าขนกระป๋องไปออกร้านที่กวางเจาได้ยังไงตั้งเยอะแยะ โปรดติดตาม เร็วๆนี้ครับ

สัญญากันไว้ว่าจะแหวะเป้ให้ดูว่าผมเอากระป๋องมาได้อย่างไร มาดูกันเลยครับ
สำหรับการเดินทางที่สมบุกสมบัน เราควรขนกระป๋องมีน้ำนะครับ กระป๋องจะได้ไม่บุบ
วิธีกันกระแทกผมเอากระป๋องสองใบใส่ลงในถุงเท้า สวมไว้สองชั้น แค่นี้ก็เดินทางต่อได้แล้ว

กว่าจะหาโค้กกระป๋องมาได้นี่เดินจนเหนื่อยเลยครับ เพราะเป้ของผมหนักตั้งสิบกว่ากิโลแน่ะ หาโค้กดื่มแก้กระหายก็เจอแต่แบบนี้แก้วละ หยวนครึ่งถึงสองหยวน

"น้องแดจังกึม" ตามมาฮิตในเมืองจีนด้วยแหละ แต่น้องหนูกลายเป็นพรีเซ็นเตอร์น้ำมันพืชซะงั้น

แต่น้องแดจังกึมก็ไม่ได้ดังระเบิดระเบ้อ....เพราะเจอด่านสกัดดาวรุ่งชื่อ"เจ๊ดื่มจังแก" พรีเซ็นเตอร์ขายเหล้า...แค่เห็นหน้าเจ๊ก็เมาแล้ว