โฟโต้แฟร์ปีนี้จัดที่ไบเทคบางนา ระหว่างวันที่ 8 - 12 ธันวาคม พ.ศ.2548

มางานโฟโต้ก็ต้องดูรูปกันก่อน นี่เป็นภาพชนะเลิศการประกวดภาพถ่ายสนามบินสุวรรณภูมิ

ไม่ได้จดชื่อมาอ่ะ จำไม่ได้ว่าชื่อเรียงเสียงไร ส่วนภาพนี้เป็นรองชนะเลิศ

ส่วนรางวัลอื่นๆ รองๆลงมาครับ (ไม่ได้เรียงเพราะไม่ได้จำ)

และที่ขาดไม่ได้ ไม่ว่าจะงานอะไร ก็คือพริตตี้ครับ













บรรยากาศเหมือนงานมอเตอร์โชว์เลย

แต่ว่าเด็ดกว่านั้น เมื่อแขกรับเชิญจากบูทของกล้องมินอลต้าปรากฎตัวขึ้น.........พริตตี้กระเจิงครับ เพราะหลังจากที่ประกาศชื่อแขกรับเชิญท่านนี้ว่าจะมาบูทไหน ช่างภาพมาจากไหนไม่รู้ มายืนรอเต็มบูทเลยทุกคนมีกล้องหมด (ก็มางานกล้องนี่หว่า) แสงแฟลชยิงกันระนาวแบบไม่ยั้ง ส่วนตัวผมเพิ่งเดินขึ้นมาจากกินข้าวสองจาน (โคตรแพงเลย) ก็เลยรีบวิ่งไปดูตามสไตล์คนธรรมะธรรมโม (เกี่ยวไหมเนี่ย อิ อิ อิ) ปรากฎว่าเข้าไม่ถึงครับท่านผู้ชม ต้องเขย่งถ่ายได้มาเท่านี้อ่ะครับ










































อย่าตกใจว่าภาพไม่ขึ้น แต่อดใจไว้ดูโพสต่อไปดีกว่า แกล้งคนเล่นอ่ะครับ ไม่มีไรทำ ตามประสาคนตกงานทางเนต

แขกรับเชิญที่ว่าก็คือ นักร้องสาวชื่อดังแห่งยุค กะลังมีอัลบั้มใหม่ในขณะนี้ และเป็นพรีเซ็นเตอร์ของกล้องมินอลต้าด้วย เธอผู้นั้นก็คือ พี่มาช่าของผม(คนเดียว)
















































อย่าตกใจว่าจะแกล้งอีก คราวนี้มีจริงๆ

เมื่อโปรโมทกล้องมินอลต้าแล้ว พี่มาช่าก็เดินไปยังบูทต่างๆตามกำหนดการของผู้จัด ช่างภาพก็ยังคงเดินตามเธออย่างไม่ลดละ ไม่ว่าจะไปบูทไหนหรือขึ้นเวทีกลางของงาน แสงแฟลชก็ยังคงถูกยิงออกมาอย่างกะฟ้าคะนอง (มีเมฆมาก อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ)

เมื่อมาถึงบูทของมินอลต้าอีกแห่ง ที่เซตฉากถ่ายภาพไว้ และได้เชิญช่างภาพชื่อดังมารอถ่ายภาพพี่มาช่า ช่างภาพทั้งหนุ่มเหลือน้อย หนุ่มน้อย หนุ่มใหญ่ และหนุ่มตัวใหญ่ (เออ...ผมคงอยู่ประเภทหลังนี้แหละ) รวมทั้งแฟนคลับและสาวๆต่างก็ระดมยิงแฟลชถ่ายรูปกันอย่างเมามันและไม่กลัวฟิลม์หมดเพราะร้อยทั้งร้อยไม่มีใครใช้ฟิลม์ ช่างภาพคนใดที่ยืนอยู่หน้าสุดก็กดชัดเตอร์กันอย่างไม่ยั้ง คนใดมีซุปเปอร์ซูมต่างก็ดึงภาพกันอย่างเต็มที่ ส่วนผมก็บ่นอยู่ในใจว่าเมื่อไหร่จะให้กูเข้าไปบ้างว่ะ ยืนกันจนรากงอกไม่ยอมถอยออกมาซักที



เมื่อถึงคราวประกาศว่าจะแจกรูปพร้อมลายเซ็นของพี่มาช่า ความโกลาหลก็บังเกิดขึ้น ฝูงชนมากมายก็เบียดกันเข้ามาเพื่อที่จะได้ภาพพร้อมลายเซ็นของนักร้องสาวชื่อดัง ทีมงานต่างตะโกนว่า " เข้าแถวนะครับ เข้าแถว ไม่งั้นไม่แจกภาพนะครับ" แต่นักร้องสาวของเราก็ยังคงเซ็นลายเซ็นบนภาพที่เพิ่งถ่ายเมื่อตะกี้นี้เอง(ประมาณครึ่งชั่วโมง) แต่อัดออกมาได้มากมายด้วยประสิทธิภาพของเครื่องอัดภาพมินอลต้า 5 5 5 5 5 5 (หัวเราะน่ะ) ด้วยความโชคดีของผมหรือว่าโชคร้ายของคนอื่นผมยืนในตำแหน่งที่พี่มาช่ามาแจกลายเซ็นพอดี จึงอยู่ไม่ห่างนักแต่ก็โดนเบียดมาจากทุกด้านสาวๆบ้างคนตะโกนบอกว่า "อย่าเบียดเข้ามา อย่าเบียดเข้ามา เด๋วกล้องพัง" (แล้วเอากล้องไปให้เค้าเบียดทามม่ายอ่ะ) เมื่อได้ระยะใกล้ผมจึงยิงพี่ม่าช่าอย่างไม่ยั้งมือ (เข้าใจนะว่าหมายถึงถ่ายรูปน่ะ) แต่เป็นเพราะคนเบียดไปมาจึงไม่ค่อยได้ภาพที่ชัดมาก ได้มาแค่นี้อ่ะ

เมื่อผมมายืนประจันหน้ากับพี่ม่าช่าอย่างใกล้ชิด ปรากฎว่าพี่มาช่าไม่มองผมเลย ? How Can ? มันเกิดอะไรขึ้น หรือว่าพี่มาช่าลืมความสัมพันธ์อันเก่าก่อน ใช่ซิผมไม่ได้เป็นดีเจหนุ่มตี๋นี่ (เออ...อันนี้นอกเรื่องไปนี้ดนึง) ยืนรอภาพอยู่นานพี่มาช่าเซ็นชื่อทีละใบเสร็จก็ส่งไปซ้าย ส่งไปขวา ส่งไปซ้าย ส่งไปขวา ทั้งๆที่ผมยืนอยู่ตรงหน้า ทายซิครับว่าผมพูดกะพี่มาช่าว่ายังไง ที่ทำให้เธอต้องเงยหน้าขึ้นมามองผม
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ผมพูดว่า " พี่มาช่าคร้าบผมยังไม่ได้เลยครับ" สงสัยพี่มาช่าจะไม่เชื่อหูตัวเองที่ผมเรียกเธอว่าพี่ (ก็เธอแก่กว่าผมจริงๆนี่นา ไม่เชื่อไปถามเธอได้) สุดท้ายผมเลยได้รูปพร้อมลายเซ็นพี่มาช่ามาหนึ่งใบ จบข่าว.....

แหมคุณเล็ก ถ่ายภาพมาช่าซะใกล้ จน"ได้กลิ่นมาช่า"เลยนะเนี่ย ขอบคุณนะครับที่อุตส่าห์เผื่อแผ่เพื่อนพ้องชาวโค้ก ขยันหารูปสวยๆมาโพสต์อย่างนี้ ขอให้ตกงานทางเน็ตไปอีกนานๆ

โห โห ไม่ชวนเลย

PAO เขียน:โห โห ไม่ชวนเลย

แหมพี่ก็ผมตีรถจากคาร์ฟูลาดพร้าวไปบางนาอ่ะครับ จะไปชวนยังไงพี่

ขอบคุณ คุณเล็กกับข่าวสารงานดีๆ แบบนี้ โดยเฉพาะภาพถ่ายสนามบินฯ แต่ละท่านฝีมือชั้นอ๋อง

แล้วเมื่อไรจะมีการประกวดถ่ายพริตตี้มั่งละ ? ทางชมรมจะได้ส่งคุณเล็กเข้าประกวด !!

แต่ละภาพงี้แทบจะหายใจรดต้นคอ (ทิ้งเปรี้ยวใจไว้ที่ food center แหงๆ) เอิ๊กก.ก

(ทิ้งเปรี้ยวใจไว้ที่ food center แหงๆ) เอิ๊กก.ก

ป่าวครับเผอิญเปรี้ยวใจผมไม่ว่างครับ อยู่ฮานอย

คุณเล็ก..ถ่ายชัดลึก...ชัดตื้น...ชัดดดมากกก..

ถึงว่าสิถ้าเปรี้ยวใจอยู่...ไม่มีทางได้ถ่ายชัดๆขนาดนี้หรอก