ถ้าชอบใจ เขียนมาบอกกันหน่อย
อีนี้ จะได้มาต่อ ภาคสอง นะนายจ๋า

ต่อภาค 2 เลยป๋า ชอบ.....

ได้บรรยากาศภารตะจริงๆ

เวลาไปต่างถิ่น.....
ระวัง เจอดี เจ้าถิ่นขายของโก่งราคานะครับ
แต่สาวๆอย่ากลัว...พระเอกขี่ม้าขาวของเรา ยังอยู่

อีนี้...อย่าดูเฉยๆ เขียนตอบมาบ้างนะนายจ๋า
แขกเหงา จะได้หา ภาคสาม มาต่อให้

อยากได้ป๋อง อินเดีย เข้ากรุซักใบ

อิมเมจิ้นอยู่ว่า...ถ้าได้กินโรตี...แล้วตบตูดด้วยโค้กอินเดีย...จะมีฟามสุขแค่ไหน

ขอเล่านิทานให้ฟังเพื่อนๆฟัง เรื่องนึงนะครับ...
เพื่อนผม ไปทัวร์แสวงบุญ สถานที่ประสูติ ตรัสรู้ ปรินิพพาน ของพระพุทธเจ้า
ผมก็เลยฝากเพื่อนหากระป๋องโค้กติดมือมาสักใบ...
ปรากฎว่า โค้กกระป๋องที่นั่น แพงทีเดียว กระป๋องละประมาณ 20-30 บาท

เพื่อนผมซื้อมา 1 กระป๋อง แล้วเรียกให้เจ้าของร้านหาภาชนะมาใส่น้ำโค้ก
(เพราะเขาจะเอามาแต่กระป๋องเปล่าๆ) เจ้าของร้าน หายไปพักใหญ่
ก็เดินกลับมาพร้อมกับหม้อเล็กๆใบนึง

พอเพื่อนผมเทโค้กลงไปในหม้อหมดกระป๋อง
เขาก็ยื่นหม้อใบนั้น ส่งให้เจ้าของร้าน เจ้าของร้านบอกว่า "ส่งมาทำไม"
"ผมให้คุณเอาไปดื่มไงล่ะ ผมจะซื้อเพื่อเอากระป๋อง"

เท่านั้นแหละครับ เจ้าของบ้านก็ทำหน้าตื่นเต้น
รีบวิ่งไปตามสมาชิกทุกคนในครอบครัวมาพร้อมหน้า
ทุกคนล้อมวงรอบๆ หม้อบรรจุน้ำโค้กใบนั้น
และค่อยๆบรรจงจิบ โค้ก คนละจิบ ด้วยสีหน้าที่มีความสุข
เวียนกันจิบๆๆ จนโค้กหมดหม้อ....

สีหน้าของพวกเขา มีความสุขราวกับว่า ได้ดื่มน้ำทิพย์ ก็ไม่ปาน
และบอกกับเพื่อนผมว่า
"โค้กสำหรับคนที่นี่ ถือว่าแพงมาก ฉันเพียงแค่ขายโค้ก แต่ไม่เคยลิ้มรสมันแม้แต่น้อย"
"นี่เป็น โค้กจิบแรกในชีวิตฉันเลยนะ"

กระป๋องโค้กใบนั้น ที่เพื่อนเอามาฝากผม
มันบรรจุ "บุญ" อัดใส่กระป๋องมาด้วยครับ ทำให้ผมต้องเก็บมันไว้อย่างดี