แต่ไม้ไทยส่วนใหญ่มักจะมีปัญหาโตช้า เน่าตายซะมาก ไม่ก็ใบไหม้ คือโดนแดดจัดก็ไม่ได้ น้ำมากก็ไม่ดี แถมเมื่อมีดอก ลุ้นดอกให้ติดเม็ด บางทีก็ไม่เกิดเป็นต้น อย่างเช่นจันกะพ้อ ได้เม็ดมาสักร้อยจะรากงอกปลูกขึ้นเป็นต้นก็แค่หนึ่งเท่านั้น ต้นจันกะพ้อขนาดสูงเท่าคนแบบสวยๆจึงขายกันต้นละเป็นหมื่น
ทีนี้มาเข้าเรื่องกันดีกว่าครับ!!!
คือว่าผมเพียรปลูกต้น "บุหรง" มาร่วม 20 ปี ตายไปก็หลายต้น รากเน่า ใบไหม้ หรือก็ไม่โตซะงั้น แบบซื้อมายังไง เลี้ยงไปกี่ปีก็สูงเท่าเดิม
แต่เมื่อไม่กี่ปีมานี้ (สัก 3 ปีได้มั้ง) ผมได้มาอีกต้น คราวนี้ไม่หวังมาก ใส่ปุ๋ยคอก ยกกระถางสูงกันเน่า และอย่าไปโอ๋มันมาก ปล่อยมันซุกๆ กับไม้อื่น เอาแบบดิบชื้นเหมือนป่าใหญ่ ฮ่า ฮ่า ฮ่า (คือเลี้ยงมันแบบหลบๆ ซ่อนๆ แอบเอาไว้น่ะ) สรุป...ได้ผลแฮะ!!! เจ้าบุหรงของผมมันออกดอกแรกมาให้ชมและดมจนได้...หลังจากที่เคยรู้มาแต่ในเฉพาะตำนานเล่าขานกันในหมู่นักเล่นไม้ไทยว่า ต้นก็หายาก ดอกยิ่งออกยากเข้าไปใหญ่ ดอกที่ออกจะมีลักษณะตีเป็นเกลียว ดูสวยงามแปลกตา ที่สำคัญดอกจะออกแบบแอบๆ ซะอีกแน่ะ คือไม่สังเกตุจะไม่มีทางได้เห็นเพราะใบบังหมด
คราวนี้เมื่อเป็นโอกาสดีที่ผมได้เห็นดอกบุหรงหลังจากรอคอยมา 20 ปี ตายไปก็หลายต้น ผมก็เลยอยากให้เพื่อนๆ ได้รู้จักและได้เห็นดอกบุหรงกันบ้างล่ะครับ
ภาพล่างนี้ก็เป็นดอกบุหรงเหมือนกันครับแต่พันธุ์นี้หาง่าย ที่สำคัญดอกไม่หอม ไม่มีกลิ่นเลย แถมดอกก็ไม่ตีเกลียวด้วย ปลูกเอาสวยๆ ได้
ส่วนใครที่มีไม้ไทยหายากอื่นๆ จะถ่ายรูปมาแบ่งกันชมในกระทู้นี้บ้างก็ได้นะครับ หลากหลายดี!!!
ผมก็ชอบครับ แต่พื้นที่การปลูกจะน้อยครับเลยเล่น เฉพาะไม้ในร่มครับ
กันเกรา ลำดวน
