สวัสดีพี่น้องกันอีกครั้ง...ผมว่าจะเล่าถึงระบบขนส่งมวลชนของฮ่องกงให้ฟังครับ
ในบ้านเรารถไฟฟ้ายังเป็นเส้นร่างบนกระดาษ แต่คนที่นี่เวลาจะไปไหนที
เขามุดดินเป็นว่าเล่น เพราะระบบของเขามันฟูลอ๊อปชั่นหมดแล้ว ดังรูป

เริ่มตั้งแต่เหยียบแผ่นดินฮ่องกงกันเลยครับ
มีรถไฟฟ้าความเร็วสูงสาย"ด่วนหนามบิน" (Airport Express) สายสีฟ้า
วิ่งพาผู้โดยสารผ่าน 3 สถานี คือเกาะ Tsing Yi ,ย่านKowloon และเกาะฮ่องกง
สนนราคาตั๋วประมาณ 500 กว่าบาท ถึงปลายทางฮ่องกงภายในไม่เกิน 30 นาที

ทุกที่นั่งมีทีวีให้ดู...ช่องพยากรณ์อากาศ...ตลาดหุ้น...ช็อปปิ้ง

มี่ที่เก็บกระเป๋าเดินทางตรงใกล้ๆประตู...หากกระเป๋ามีไม่เกิน2ใบใหญ่ก็จะสะดวกมาก

มีไฟบอกว่าตอนนี้ถึงไหน ห่างจากที่หมายอยู่เท่าไหร่

แต่งานนี้สองแถวเบี้ยน้อยหอยน้อยอย่างผมขอพึ่งพารถเมล์ครับ
สายA21วิ่งไปสุดสายที่จิมซาโจ่ย-สถานีรถไฟKCRไปเซินเจิ้น
สนนราคาตกราวๆ 150กว่าบาท
เหมาะสำหรับคนมีกระเป๋าเดินทางแค่ใบสองใบนะครับ
แค่เดินออกมานอกอาคารสนามบิน

แล้วมองหาป้ายรถเมล์สายA21แล้วเดินเข้าไปในซองแถวคิว

เปรียบเทียบการเดินทางระหว่างรถไฟฟ้าด่วนหนามบิน
กับรถเมล์สองชั้น ขาไปผมฟันธงว่าหากคุณอยู่บนถนนนาธาน
ขึ้นรถเมล์ก็สะดวกดีครับ เพราะถ้าขึ้นรถไฟฟ้าด่วนหนามบินเมื่อ
ถึงสถานีแล้วต้องไปต่อรถแวน(ซึ่งบริการฟรีสำหรับผู้โดยสารรถไฟฟ้า)
พาไปส่งถึงประตูโรงแรม

แต่ถ้าเป็นขากลับ รถไฟฟ้าด่วนหนามบินสะดวกกว่ารถเมล์มาก เพราะ
เวลาไปซื้อตั๋วขึ้นรถไฟฟ้านั้น เราสามารถเช็คอินตั๋วเครื่องบิน+ออกบอร์ดดิ้งพาส
และฝากสัมภาระขึ้นเครื่องบินได้ที่นี่เลย แต่ละสายการบินเขามีเจ้าหน้าที่มาบริการ
เสมือนหนึ่งว่าที่นี่เป็นเคาน์เตอร์สนามบินทีเดียวครับ
จ่ายค่าตั๋ว 500 กว่าบาทตรงนี้ คุ้มค่าครับ เพราะคุณจะเดินตัวเปล่าตั้งแต่เกาะฮ่องกง
ไปจนถึงประตูเครื่องบินเลยเชียว

สำหรับรถไฟฟ้าสายน้องใหม่ คือสายสีชมพู เป็นรถไฟฟ้าไปดีสนีย์แลนด์

กระจกรถไฟและที่จับโหนเป็นหัวมิกกี้เม้าส์ครับ
คุณจะต้องหาทางขึ้นรถไฟฟ้าสายสีส้มเสียก่อน แล้วค่อยไปต่อสายมิกกี้เม้าส์

ส่วนสายหลักๆที่ผมใช้บริการเป็นประจำคือสายสีแดง
ซึ่งเป็นสายเก่าแก่ของที่นี่

รถไฟฟ้าสายสีแดงจะมีสถานีเชื่อมต่อไปจีนแผ่นดินใหญ่ด้วยครับ
ตรงจิมซาโจ่ย แล้วมีทางเดินเชื่อมไปยังสถานีจิมซาโจ่ยตะวันออก
ไปต่อรถไฟ(ธรรมดา-บนดิน)สายKCR สุดสถานีที่ โลหวู่
ซึ่งติดกับ"ห้างมาบุญครอง"ของเมืองเซินเจิ้น
ใครจะโดยสารขบวนนี้ต้องมีวีซ่าจีนด้วยนะครับ


ราคาค่าโดยสารมีดังนี้

เมื่อขึ้นรถไฟฟ้าMTRที่ฮ่องกง แล้ว
กระผมก็นึกถึงกลอนของกวีซีไรต์ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
บทที่ชื่อว่า

เห็นอาหมวยฮ่องกงเดินขึ้นรถมาเยอะๆ
ชักจะเกิดอารมณ์กวีขึ้นมาอย่างเฉียบพลัน
แต่ว่าชื่อสถานีภาษาจีนอย่าง หมงก๊ก ซาเถียน จิมซาโจ่ย หว่านไจ๋
แล้วกลอนไทย จะไปไหวมั้ยเนี่ย
ไหนไหนก็ไหนไหน ลองดูสักตั้งก็ได้....ขำขำ

ขึ้นท่าที่หว่านไจ๋
เบียดหวานใจจนแนบชิด
ข้ามเกาลูนตามเธอติด
เธอสะกิด...ผิดสายมั้งลุง

หลงทางที่จิมซาจุ่ย
เดินหน้ามุ่ยละเมอลง
ไม่เห็นหน้าโฉมยง
ที่จอร์แดนชายแดนใจ

กลอนประตูของผมเป็นอย่างไรบ้างครับ
แหม!ทำไปได้555

เห็นภาพนี้แล้วอิจฉาคุณแซมจัง




ได้นั่งรถไฟดิสนีย์ด้วย

[quote="cokeyuth"]เมื่อขึ้นรถไฟฟ้าMTRที่ฮ่องกง แล้ว
กระผมก็นึกถึงกลอนของกวีซีไรต์ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
บทที่ชื่อว่า

ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยนะพี่...ชอบชอบ

ทำให้นึกถึงเหมือนสมัยเรียน...พวกนิราศประมาณนั้น

เดี๋ยวนี้ ลุงเนาวรัตน์ เขาเขียนกลอนเล่มเล็กๆสำหรับวัยรุ่นอ่านด้วย
เคยถามกับคนขายเขาบอกว่า...ขายดีเหมือนกัน
ตอนงานสัปดาห์หนังสือ ลองหาบูธของลุงเนาวรัตน์ดูสิครับ
จะเจองานใหม่ๆ สไตล์กุ๊กกิ๊ก และบางทีอาจเจอลุงแกนั่งแจกลายเซ็นด้วย

เหมือนกลอนนิราศมั้ย....ไม่รู้เหมือนกัน
เพราะไปรถไฟฟ้า มันนิราศร้างห่างกันไกลแค่ 20 นาที
คงยังไม่ทันถวิลหากันมั้ง555
อารมณ์โศกา อาดูร เลยเป็นของหายากของคนสมัยนี้....
มีใครสนใจสะสมมั้ยครับ...ของหายากนะ