
จะให้ขอบคุณอีกกี่ครั้งก็ไม่เบื่อที่จะบอกว่าขอบคุณๆสำหรับทุกๆกำลังใจที่มีให้คุณพ่อครับ
อยากเล่าเรื่องดีๆแลกเปลี่ยนกัน เพราะสำหรับผมการที่เข้ามาเวปนี้แล้วได้เพื่อนที่ดีๆเพิ่มขึ้นในชีวิต ก็ดีใจกว่าได้ป้ายอีนาเมลอีกนะ

การที่เรามีเพื่อนที่ดี ก็สามารถดึงให้เราเป็นคนดี คิดในสิ่งที่ดีได้นะ
ขอเล่าต่อเป็นกำลังใจให้น้องๆที่ทำงานข้องเกี่ยวกับผลประโยชน์ จะได้ไม่คิดรับใต้โต๊ะ
การเป็นคนซื่อสัตย์ไม่โกงกิน อยูที่จิตใจที่ต้องหนักแน่น ไม่เห็นแก่ผลประโยชน์ที่มากองอยู่ตรงหน้า ต่อให้คนอื่นกินกันหมดแต่ถ้าเราหนักแน่นไม่ตามน้ำไปกับคนอื่น ก็ถือว่าเราเข้มแข็งที่จะเป็นคนดีแล้ว อย่าไปคิดว่าเขากินกันหมดแล้วเราจะเป็นหมาหัวเน่าอยู่ทำไม
เรื่องที่ผมจะเล่าก็คงเกี่ยวกับการรับใต้โต๊ะกันมาก จนแบงค์ชาติต้องมายึดกิจการไป
แม่ผมชื่อคุณเตือนใจ เคยเป็นMDอยู่บริษัทิเงินทุนหลักทรัพย์ตะวันออกฟายแนนซ์ เป็นทรัสต์ที่โดนแบงค์ชาติยึดมา แล้วส่งแม่ผมมาดูแลกอบกู้ให้ดีขึ้นสัญญา5ปี (ซึ่งเดี๋ยวนี้เปลี่ยนเป็นสถานบันเทิงใหญ่ๆอยู่ตรงแยกสี่แยกอสมท.)
ส่วนใหญ่ก็จะมีคนมาขอกู้เงินมากมายทั้งรายเล็กรายใหญ่ การที่คนจะมาขอกู้เงินแล้วใส่ซองใต้โต๊ะนั้นง่ายดายมากถ้าคิดจะรับ ยิ่งแม่ผมเป็นMDลองคิดดูว่าถ้าลูกค้ารายใหญ่คนนึงกู้100ล้านใส่ซองใต้โต๊ะซัก10ล้าน มีคนกู้อย่างนี้เดือนนึงซัก2ราย ผมคงได้ขับปอร์เช่แล้ว ไม่ต้องมานั่งขายป้ายอยู่ทุกวันนี้
แต่แม่ก็เป็นตัวอย่างความซื่อสัตย์ให้ลูกได้เห็นเสมอ จนผมก็ไม่เคยคิดอยากได้อะไรเกินตัว
คำสอนของแม่ก็อย่างที่เล่าไปในครั้งที่แล้ว
อีกอย่านึงที่
ผมประทับใจในตัวแม่มากคือความให้อภัย
โดยแม่มีแต่ให้อภัยกับผมเสมอ โดยเฉพาะช่วงวัยรุ่นผมก็ประเภทเที่ยวกระจาย ไม่กลับบ้านเลย แม่ก็เป็นห่วงเรา ประมาณยุค The Palace / Super Star / After dark นั่นแหละ เที่ยวกระจายอยู่3-4ปีกว่าจะจบมหาลัย โชคดีที่มีเพือนดี อย่างมากก็ดื่ม ดูดบุหรี่ ผู้หญิง และแข่งรถหน้าผับ ตามประเพณี
เดี๋ยวนี้พอมีลูกชาย ซึ่งคนโตก็กำลังจะเข้าวัยรุ่นตอนต้น ผมก็พยายามนึกถึงสิ่งต่างๆที่แม่เคยสอนและให้อภัยผม นำมาสอนลูกอีกที
วิธีง่ายที่สุดคือการให้ความเป็นเพื่อนกับเขา และพยายามรับฟังปัญหาของเขา โดยเฉพาะต้องไม่ไปคาดหวังให้ลูกทำในสิ่งที่เราอยากให้เขาเป็น เพราะถ้าเขาทำไม่ได้ดั่งใจเราก็จะเสียใจ
แม่เคยให้อภัยเราอย่างไร เราก็ต้องให้อภัยลูกเช่นกัน
ถ้าเราผิดก็ต้องกล้าที่จะกล่าวคำขอโทษกับลูก ซึ่งบางที่ผมดุลูกแรงไปก็ต้องขอโทษเขา เด็กสมัยนี้เก่งและรับรู้ได้เร็วกว่าสมัยเรามาก บางอย่างเราก็ได้เขาสอน

อย่าหาว่าผมมาบ่นอะไรให้ฟังเลยนะ เพราะเห็นเพื่อนๆมีลูกเล็กๆกันหลายคน ลูกผมอายุ12กับ10ปี ถือว่าแลกเปลี่ยนประสบการณ์ก็แล้วกัน ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ
