(ความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ)
เรื่องภาษาในการโพสนี่ พูดยากครับ เพราะอารมณ์คนโพสกับอารมณ์คนอ่านนี่ ไม่มีใครเดาได้เลย
บางทีระวังมากไป ก็เกร็ง เล่นเอาไปไม่ถูก เขียนเสร็จ ลบ เลิกโพสไปหลายครั้งก็มี
บางทีไม่ระวัง ความมันส์เข้าสิง พิมพ์กระจาย ไอ้คนไม่มันส์กับเรา ก็ด่าเราลับหลัง ก็มี
บางทีกลัวจะไม่เข้าท่าก็เน้นเขียนแต่เรื่องวิชาการ ได้ฟามรู้ เพื่อนและสหายก็เล่นอ่านเฉพาะบรรทัดแรกและข้ามไปบรรทัดสุดท้าย ก็มี
บางทีกลัวว่าคนจะมองเราเป็นประเภทแตะไม่ได้ คือนักสะสมอาวุโส แก่วิชา ไอ้เราก็เลยเขียนอะไรแบบเป็นกันเอง ชิวๆ พริ้วไปตามเรื่อง คือตั้งใจจะได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น แต่กับบางคนก็หาว่าไอ้นี่ดูดี มาดนักวิชาการ แถมเคยสอนปริญญาโท แต่จริงๆ กับติ๊งต๊อง ก็มี
และก็มีนักสะสมอีกหลายๆ ท่านที่อายุเกินครึ่งร้อยคอยเข้ามาแอบอ่าน แบบไม่กล้าสมัคร เพราะไม่กล้าโพส เพราะความกลัว กลัว กลัวอย่างที่ผมเขียนอยู่เนี่ยแหละ ก็มี...และมีเยอะด้วย เพราะเราสำรวจโพลแล้ว
สรุป (แบบผมเองนะ) ทุกอย่างอยู่ที่ใจครับ แบบมองหน้าแล้วรู้ใจ ถ้าใจคิดดี และเคารพสิทธิผู้อื่น โพสไปเหอะ อาจหลุดไปกระแทกข้างๆ แบบแซวเล่นบ้าง ก็ต้องทำใจ เพราะถ้ากลัวว่าหลุดไม่ได้ คงโพสไม่ออกล่ะครับ