PAO เขียน:ที่เห็นเกลื่อนๆตอนนี้ก็คงเป็นกระป๋องนมตราหมีครับ ตัวกระป๋องงี้เก่าเชียว
ฉลากถ่ายเอกสารสีมา ใหม่เชียว ไม่มีรอยขาด
moshi เขียน:ไม่แน่ใจว่าบุหรี่ด้วยหรือเปล่าครับ ฉลากใหม่เหมือนกัน ถามคนขาย คนขายบอกว่าได้มาอย่างนี้ไม่รู้ใหม่หรือเก่าจริง
PAO เขียน:moshi เขียน:ไม่แน่ใจว่าบุหรี่ด้วยหรือเปล่าครับ ฉลากใหม่เหมือนกัน ถามคนขาย คนขายบอกว่าได้มาอย่างนี้ไม่รู้ใหม่หรือเก่าจริง
ถ่ายเอกสารสีเป็นส่วนใหญ่ครับ ดูกลางคืนก็เอาไฟฉายส่องหน่อยละกัน
cokeyuth เขียน:moshi เขียน:ไม่แน่ใจว่าบุหรี่ด้วยหรือเปล่าครับ ฉลากใหม่เหมือนกัน ถามคนขาย คนขายบอกว่าได้มาอย่างนี้ไม่รู้ใหม่หรือเก่าจริง
บุหรี่ มีปลอมกันจริงๆครับ และจับยากเสียด้วย เพราะระบบการพิมพ์สมัยนี้ทันสมัยและถูก
ใครเก็บซองบุหรี่ ระวังกันดีๆหน่อยนะ
มีเซียนเอามาเทียบให้ดูระหว่างของจริงกับของปลอม ให้ผมเลือกว่า ซ้ายหรือขวาเป็นของจริง
ผมยังตอบผิดทุกข้อน่ะคุณ
sermsoon เขียน:ผมใช้กล้องส่องดูเม็ดสกรีนเหมือนกันครับ
ถ่ายเอกสารสีสมัยก่อนดูผ่านกล้องเป็นลายคลื่น ไม่เป็นเม็ด
จากอิ๊งค์เจ็ทพริ้นเต้อร์ เป็นเม็ดเบลอๆ ไม่คมชัด
สมัยนี้พัฒนาไปมากและเร็ว ยังไม่ได้ศึกษารายละเอียดครับ
คงต้องออกตระเวณหาความรู้จากกูรูอย่างจริงจังเสียที
หรือใครพอมีความรู้ ก็ขอรบกวนที่นี่ก็แล้วกันนะขอรับ.. ไหว้ละ
อย่าปล่อยให้เพื่อนถูกต้ม เอ๊ย... อย่าปล่อยให้คนชั่วลอยนวล
ลูกอีช่างเก็บ_80 เขียน:เรื่องกระดาษทำเก่านี่ในทรรศนะของผมแล้ว คิดว่าดูง่ายกว่าพวกป้ายสังกะสี หรือป้ายสังกะสีก้อจะดูง่ายกว่างานกระจกเก่านะครับ แต่ก้ออยู่ที่ช่างฝีมืออีกนั่นแหละ ถ้าช่างคนนั้นเป็นจอมยุทธฝีมือแก่กล้า คร่ำหวอดในยุทธจักรมานาน ขาช้อปทั้งมืออาชีพและมือสมัครเล่นมีสิทธิโดนได้เหมือนกัน
ผมเคยเจอป้ายอยู่แผ่นนึงที่เป็นรูปทหารชี้นิ้ว มีข้อความว่า " พี่น้องชาวไทย จงมีความสามัคคีกัน เชื่อมั่นในรัถบาล..... " สภาพมีสนิมขอบแหว่งหายไปบ้างนิดหน่อย จึงสอบถามราคา ผมกับคนขายรู้จักมักจี่กัน เค้าบอกว่านี่เป็นงานทำใหม่นะ แต่ก๊อปมานานแล้ว10กว่าปี เห็นจะได้ ตั้งแต่สมัยเรียนศิลปากร ลงทุนทำบล็อกกันกับเพื่อน แกะตามแบบ แล้วหาแผ่นสังกะสีเก่ามาสรีน ส่วนที่เป็นร่องรอยของสนิมก้อจะมาเก็บงานสีออกอีกที เสร็จแล้วก้อเอาไปทิ้งไว้ตามพื้นดินให้โดนแดด ลม ฝนเป็นเดือนเลย ด้วยระยะเวลางานที่ทำมานานแล้วด้วย ทำให้ยังไงก้อดูไม่ออกจริงๆ
น้ำมะเน็ด เขียน:แต่ก็ไม่เคยเข็ดซักทีกับของเก๊ๆ... ถือว่าเป็นการสั่งสมประสบการณ์ :(
ปกติเวลาจะซื้อเหรียญหรือพดด้วง ถ้าดูแล้วรู้สึกลังเลจะคิดว่าเก๊ก่อนเลย
เพราะถ้าเรายังมีคำถามก็แสดงว่าไม่ชัวร์แล้ว...แต่ก็ยังไม่วายโดน...
ปกติจะจำไว้ว่า...ไม่มีไก่หลง...ราคาถูก หรือว่าของดีไม่มีถูก
ป้ายที่คุณลูกอีช่างเก็บ_80 ว่ามา พี่ก็มีอยู่อันนึง..เห็นเก่าแล้วก็สนิมเขรอะเลยซื้อมา
ไม่รู้จากสำนักเดียวกันหรือเปล่า
sermsoon เขียน:พ่อชวนผมไปหาซื้อเหรียญซื้อพดด้วงซื้อถ้วยชามลายครามที่อยุธยาบ่อยๆ
พวกงมของที่ชาวบ้านทำหล่นน้ำตั้งแต่สมัยโบราณจนบัดนี้ พ่อรู้จักทุกคน ทุกบ้าน ทักทายกันสนิทสนม
ผมรู้จักบางคน (ส่วนมากตายไปแล้ว ที่อยู่คือลูกหลานทำกันต่อๆ มา ผมห่างเหินไปแต่พ่อเกาะติด)
คนกลุ่มนี้สมัยเมื่อ 50 กว่าปีก่อน ทำมาหากินอยู่ที่นครสวรรค์ (ปากน้ำโพ ต้นเจ้าพระยา)
ปู่เป็นเจ้าของร้านทองเก่าแก่ จึงรู้จักประดาน้ำเหล่านี้ทุกคน เพราะเป็นลูกค้า งมทองเก่าเงินเก่ามาขาย
ต่อมาของแถวนั้นคงหมด จึงอพยพโยกย้ายมาอยู่อยุธยากันทั้งหมด เรียกว่าขุดรากถอนโคนเลยก็ว่าได้
ปัจจุบัน ทั้งๆ ที่รู้จักกันนี่แหละ พดด้วงปลอมยังเจอมาแล้วไม่น้อย ลงทุนปลอมด้วยทองคำก็ยังมี
ขนาดพ่อตาถึงมือเซียนยังเคยโดนมาบ้างประปราย แต่ไม่เคยเห็นแกเข็ดซักที
เพีบงแค่ตอนหลัง ระมัดระวังมากขึ้นและ "ไม่โลภ"
คาถาบทนี้บทเดียว ไม่มีเสียรู้ใคร พ่อบอก
farang เขียน:วงการจะเสื่อม ก็เพราะเจอเรื่องแบบนี้แหละครับ
love_Heineken เขียน:ถ้าไม่แม่น อย่าซื้อครับ ถ้าจะซื้อ สอบถามผู้รู้สักหน่อย คงไม่ผิดหวัง
ถ้าเรารู้ตัวว่า เพิ่งเริ่มสะสม หรือ ไม่แม่นข้อมูล อย่าซื้อครับ เสร็จทุกราย
กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิกใหม่ และ บุคคลทั่วไป 4 ท่าน