ก่อนที่จะการนำธนบัตรเข้ามาใช้ร่วมกับเงินตราชนิดอื่นๆ  ในระบบการเงินของประเทศ
ชนชาติไทยได้ใช้หอยเบี้ย  ประกับ (ดินเผาที่มีตราประทับ)  เงินพดด้วง  ปี้กระเบื้อง และ
เหรียญเป็นสื่อกลางในการแลกเปลี่ยน
  ในรัชกาลพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว  ประเทศไทยได้เจริญสัมพันธ์ไมตรี
กับประเทศมหาอำนาจตะวันตกและเปิดเสรีทางการค้า  จนทำให้ความต้องการใช้เงินพดด้วง
มีปริมาณเพิ่มสูงขึ้น  จนเกินขีดความสามารถในการผลิต  ทั้งยังมีการทำเงินพดด้วงปลอม
ออกมาใช้ปะปน  จนเป็นปัญหาเดือดร้อน  ในพุทธศักราช 2396  จึงมีพระราชดำริแก้ไข
โดยโปรดเกล้าให้จัดทำเงินกระดาษชนิดแรกขึ้นใช้ในระบบเงินตราของปรเทศ เรียกว่า หมาย
ซึ่งเป็นกระดาษสีขาวพิมพ์ตัวอักษรและลวดลายด้วยหมึกสีดำประทับพระราชสัญลักษณ์ประจำ
พระราชวงศ์จักรี  รูปพระแสงจักร  และพระราชลัญจกรประจำพระองค์รูปพระมหาพิชัยมงกุฎ
ด้วยสีแดงชาดเพื่อป้องันการปลอมแปลง  หมายที่โปรดให้จำทำมี 3 ประเภท ได้แก่ หมายราคาต่ำ
หมายราคากลาง (ตำลึง) และหมายราคาสูง
  ด้วยเหตุที่หมายเป็นเงินตราชนิดใหม่  ในขณะที่ราษฎรคุ้นเคยกับเงินพดด้วงซึ่งเป็นโลหะที่ใช้
กันมาแต่โบราณ  จึงไม่มีการใช้กันอย่างแพร่หลายตามพระราชประสงค์
			
		

